Unai Emery’s invallers bezorgen hem zege op Arsenal, Aston Villa’s 15e thuisoverwinning op rij in Premier League

BIRMINGHAM — Aston Villa had misschien wel de leiding toen de klok 65 minuten verder tikte op een avond waar B6 knetterde van jubel, maar het was moeilijk voor te stellen dat ze Arsenal op afstand zouden houden voor wat er over was van de wedstrijd als er niet iets veranderde. Er veranderde wel iets. Genoeg, zo bleek, om de ploeg van Unai Emery thuis naar een clubrecord 15e competitiezege op rij te leiden. In het proces heeft dit team misschien wel bewezen dat het een heel reëel vooruitzicht is voor de komende maanden.

Waarschijnlijk geen titelkandidaat, misschien zelfs geen ploeg die in het voorjaar nog steeds naast de vermoedelijke drie van de Premier League zal staan. Maar wat dit team de komende maanden zou kunnen bereiken, was voor Villa-supporters ondenkbaar toen Emery minder dan 14 maanden geleden werd aangesteld. Nu staat hij een punt achter op zijn voormalige werkgevers na zo’n spannende week als deze club in een generatie heeft meegemaakt, waarbij de top twee van Engeland vorig seizoen op de meest onstuimige manier werd geveld.

Dit was echter niet de mokerslag van Manchester City op Villa. Arsenal had de wedstrijd voor een groot deel te winnen, vanaf de openingstreffer van John McGinn tot net na het uur, toen Gabriel Martinelli met gemak achter een hoge lijn kon zwalken. Hij en zijn teamgenoten leken net zo verbaasd als iedereen over de enorme stukken land die voor hen beschikbaar waren om in te spelen. Twee keer verprutste Martin Odegaard de meest uitnodigende kans – is er iets met het veld van Villa Park dat zijn slechte afrondingen naar boven haalt – terwijl Kai Havertz opnieuw indruk maakte met zijn gestrekte loopacties in de halve ruimte. Diego Carlos werd twee keer opgeroepen om het gevaar op de lijn te bezweren. Het doelpunt, waarschijnlijk de doelpunten, kwamen eraan.

Dat was totdat Emery een beroep deed op een reservebank die opvallend veel talent bevatte. Moussa Diaby en Jacob Ramsey waren al in het veld gekomen in plaats van Leon Bailey en Youri Tielemans, maar het was de introductie van Matty Cash voor Ezri Konsa op rechtsback en Leander Dendoncker in plaats van Boubacar Kamara die Villa in staat stelde om de storm te bedwingen. Eerstgenoemde gaf Villa de benen om Havertz op te sporen, terwijl laatstgenoemde de snelheid bood die nodig was om de gaten op de rechterflank te dichten.

“We hadden de spelers op de bank nodig,” zei Emery. “De startopstelling is heel belangrijk, maar de spelers op de bank moeten klaar staan om te helpen als we ze nodig hebben. Vandaag deden ze dat.”

De taak van Cash werd zeker geholpen door Arteta’s wissels, die bijna net zo veel invloed hadden op het spel en bijna net zo belangrijk waren voor Villa om de drie punten te pakken. Martinelli had veel tijd verspild met zijn loopacties over links, maar hij kwam er wel achteraan. Zijn vervanger, Leandro Trossard, heeft Arsenal veel te bieden op de juiste momenten, maar hij was niet van plan om het spel in de achterhoede te rekken zoals de Braziliaan deed. Met zijn introductie nam de dreiging af, Villa hield stand.

“We begonnen aan te vallen op een manier die niet al te slim was van onze kant”, zei Arteta. “We begonnen overhaaste beslissingen te nemen, ballen in de rug te spelen vanuit gebieden waar je ze geen pijn gaat doen en je daarna wordt blootgesteld.”

Natuurlijk zou het geen wedstrijd van Arsenal zijn zonder scheidsrechterlijke drama’s. Gabriel Jesus was al geveld door Douglas Luiz in het strafschopgebied, de Villa-man leek eerder het been van zijn landgenoot te raken dan de bal. VAR Jarred Gillett was onbewogen, net als bij het geklungel rond de Villa doellijn in de 92e minuut dat eindigde met Eddie Nketiah die de bal in het net prikte. De herhalingen leken aan te tonen dat de bal de armen van Havertz en Cash had geraakt en ook een flink aantal lichaamsdelen daartussen. Deze doelpunten lijken een magnetische aantrekkingskracht te hebben op Arsenal, Anthony Gordon’s doelpunt van vele misschien-momenten voor Newcastle vorige maand — nu deze die er niet was.

Deze keer was er geen woede van Arteta. De aanklacht voor zijn verontwaardiging na Newcastle hangt hem nog steeds boven het hoofd. Geen wonder dat hij op een vraag over de incidenten reageerde met drie woorden.

“Duidelijk en voor de hand liggend,” zei hij.

Dat de officials fout zaten? Dat Arsenal onterecht gestraft was?

“Nee, nee, duidelijk en voor de hand liggend. Dat is wat ik bedoel,” voegde hij eraan toe.

Jij, ik en de FA kunnen alleen maar speculeren over wat hij bedoelt.

Arteta zou uiteindelijk kunnen zeggen dat zijn ploeg Villa als geen ander had getest sinds de laatste ploeg die een competitiewedstrijd won op Villa Park, die van hem in februari. Er zullen de komende maanden maar weinig wedstrijden zijn waarin Odegaard, Jesus, Martinelli en Bukayo Saka tegelijkertijd in de aanval gaan.

Wat Villa betreft, Emery zal niet zeggen dat zijn ploeg de competitie kan winnen, maar hij heeft het nog steeds over een plek in de top zeven. Hij heeft in ieder geval een tijdschema opgesteld waarin zulke gesprekken geldig zijn.

Dag 30, 32, misschien kan ik nadenken en een andere boodschap sturen,” zei hij.

Gezien hun verwachte doelsaldo en hun vorm op de weg, zou je vermoeden dat deze ploeg tegen die tijd niet meer tussen Arsenal en Manchester City zal staan.

Er is echter genoeg om je te laten geloven dat ze net zo’n serieuze kanshebber zijn voor Champions League-kwalificatie als wie dan ook. Er is kwaliteit in het hele team van Emery en hoewel ze misschien een of twee aanvallers tekort komen van het niveau van Erling Haaland en Mohamed Salah, stromen de doelpunten binnen. Emiliano Martinez zou wel eens van een vergelijkbaar niveau als keeper kunnen zijn, een meester in het stoppen van schoten en keepen.

En dan is er nog Emery zelf, de stuwende kracht die in staat is gebleken om te doen wat Arsenal nooit van hem verwachtte: de stuwende kracht achter een club zijn op en buiten het veld. Nog een paar interventies zoals hij zaterdag deed en hij zou op dag 32 nog steeds de grote vragen kunnen beantwoorden.