UEFA Champions League 2024-25: Nieuw formaat, meer teams, ‘League Stage’ en ‘Zwitsers’ systeem uitgelegd

De UEFA Champions League zoals we die kennen staat op het punt te veranderen. laatste vertrouwde groepsfase formaat vorige week uit te spelen met een dramatische finale als Groep F werd beslist in de laatste minuten over twee wedstrijden met Paris Saint-Germain door achter Borussia Dortmund. Zo’n scenario voor de groepsfase zullen we niet meer meemaken vanwege de veranderingen in de huidige opzet die vanaf het seizoen 2024-25 van start gaat — dus vanaf volgend jaar. De nieuwe opzet staat bekend als het “Zwitsers” systeem en je hebt het waarschijnlijk al een aantal keer horen noemen, maar je vraagt je misschien ook af wat het is en wat het voor jou gaat betekenen.

We leggen het uit zodat je kunt genieten van de laatste ronden van de knock-outwedstrijden in de editie van dit jaar, wetende dat de UCL vanaf het einde van deze campagne nooit meer hetzelfde zal zijn.

Verklaar dat “Zwitserse” ding

Allereerst moeten we precies definiëren wat de huidige indeling is. In de huidige groepsfase van de Champions League zijn 32 clubs verdeeld over acht groepen van vier, waarbij de beste twee teams van elke groep doorgaan naar de knock-outronde van 16. De rest van het deelnemersveld wordt vervolgens uitgedund over twee ronden van 16, kwartfinales en halve finales. Het resterende veld wordt vervolgens verkleind via twee ronden van 16, kwartfinales en halve finales tot een finale met één wedstrijd tussen de laatste twee teams die overblijven. Vanaf volgend jaar is dat allemaal weg en wordt er een nieuwe structuur ingevoerd die – in theorie – zal resulteren in meer entertainment met minder “dode rubber” wedstrijden tussen uitgeschakelde ploegen laat in de huidige groepsfase die net eindigde met vier clubs die drie punten of minder behaalden in zes wedstrijden voetbal.

Dus, het “Zwitsers” ding?

Het nieuwe formaat, dat het “Zwitserse” systeem wordt genoemd, zal 36 clubs in de groepsfase hebben — dus vier meer dan het huidige model — en die teams zullen deelnemen aan één groot klassement dat nu bekend zal staan als de “League Stage” in plaats van de groepsfase. Drie punten voor een overwinning en één punt voor een gelijkspel is nog steeds de scoremethode en de wedstrijden zullen worden ingedeeld in een loting waarbij de 36 teams worden verdeeld over vier groepen van negen en elke club het opneemt tegen twee teams uit elk van de andere potten. Na acht wedstrijden gaan de beste acht rechtstreeks door naar de ronde van 16, terwijl de teams van de negende tot en met de 24e plaats doorgaan naar een play-off ronde waarin elke wedstrijd over twee legs wordt gespeeld. De winnaars van de play-offs gaan ook naar de ronde van 16, terwijl de verliezers naar de UEFA Europa League gaan en de ploegen op de 25e tot en met 36e plaats helemaal uit de continentale actie vallen. Op dat moment keert het vertrouwde knock-out formaat terug en de ronde van 16, kwartfinales, halve finales en finale is het UCL draaiboek dat elke deelnemer zal volgen.

Visualiseer het voor me…

Om het in zijn eenvoudigste vorm te gieten:

• Een 36-team “competitie” gerangschikt door een enkele tabel.
• Met acht wedstrijden gespeeld tegen twee teams uit vier verschillende potten.
• De acht best geplaatste teams gaan door naar de reguliere UCL-ronde van 16.
• De posities negen tot en met 24 gaan naar een play-off met twee wedstrijden om de ronde van 16 te bereiken.
• Acht play-offwinnaars gaan door in de UCL-ronde van 16, terwijl de verliezers naar de Europa League gaan.
• De posities 25 tot en met 36 zijn dit seizoen uitgeschakeld voor alle vormen van Europees voetbal.
• De vertrouwde knock-outindeling met twee ronden van 16, kwartfinales en halve finales keert terug om twee finalisten voort te brengen.

Gebeurt dit volgend seizoen?

Ja, de Champions League-campagne van 2024-25 zal de allereerste zijn met dit nieuwe “Zwitserse” systeem, dus we zijn op dit moment getuige van de geschiedenis die zich afspeelt, want het is de laatste UCL-editie met de traditionele groepsfase van vier teams waarvan er twee doorgaan.

Waarom veranderen?

In theorie doodt het een aantal van de minder belangrijke wedstrijden, waarin vaak clubs spelen die al zijn uitgeschakeld voor het einde van de huidige groepsfase. Het “Zwitserse” model volgt vergelijkbare formats als populaire evenementen zoals Esports, dat al jaren de overstap maakt naar professioneel voetbal. Echter, beweren dat dit alleen een organisatorische aanpassing is, is niet helemaal juist — meer teams betekent meer wedstrijden en meer wedstrijden betekent meer inkomsten uit uitzendingen. Kortom, meer geld voor alle betrokkenen, aangezien het huidige wedstrijdformaat met meer dan 60% zal stijgen met de nieuwe opzet. Dit is niet noodzakelijkerwijs goed nieuws als je kijkt naar de zorgwekkende trend van ernstige blessures die toenemen nog voordat dit belastende nieuwe systeem is ingevoerd.

Dus, uitbreiding…

Ja, vanaf volgend jaar heeft de Champions League meer clubs en meer wedstrijden, dus er is geen ontkomen aan dat het een uitbreiding is. Vier nieuwe teams in de “competitiefase” betekent meer UCL-kwalificatieplaatsen, wat logischerwijs nieuwere en grotere kijkers oplevert, wat ons weer een stap dichter bij een “supercompetitie” brengt, waar de traditionele fanfases al jaren tegen protesteren.

Tot slot, dit “coëfficiënt” gepraat?

De vier nieuwe Champions League-slots voor deelname aan de “competitiefase” worden nog belangrijker voor de binnenlandse competities. Ligue 1 in Frankrijk en de Eredivisie in Nederland strijden om een positie om ervoor te zorgen dat ze er het beste voor staan als het gaat om het nieuwe UCL-formaat. Een extra gegarandeerde plek gaat momenteel naar Frankrijk omdat Ligue 1 vijfde staat in de UEFA’s ranglijst van nationale competities, waar de extra plek naartoe gaat. Er is ook een “Champions Path”-slot dat de competitiewinnaars van kleinere landen die door de kwalificatierondes komen zal belonen en twee slots voor de twee hoogst geplaatste clubs in de UEFA-coëfficiënt die zich niet hebben gekwalificeerd voor de UCL via hun nationale competitie. In wezen beschermt dit Europese topclubs tegen mogelijk kostbare seizoenen omdat het niet langer noodzakelijkerwijs deelname aan de Champions League en de rijkdom die dat met zich meebrengt in gevaar brengt.