Spelers uit de Champions League om in de gaten te houden: Man United’s Hojlund, Arsenal’s Saliba en ‘de beste speler van Schotland’.

Het einde van de groepsfase nadert met wedstrijddag vier. Hier zijn vijf spelers die ik in de gaten houd. Zoals altijd kun je op de hoogte blijven van alle actie via Paramount+, CBS Sports Golazo Network en CBS Sports Network voor de actie van dinsdag en woensdag.

1. William Saliba, Arsenal

William Saliba

ARS – D – #2

UCL: 3 wedstrijden begonnen, 3 doelpunten tegen gekregen

De VAR-moloch dendert door, en dwingt zo velen om hun kijk op de 86 minuten rond het doelpunt van Anthony Gordon te vervormen zodat het past bij hun kijk op dat incident. Je hoeft niet ver te zoeken om het argument te vinden dat het resultaat, ook al was de winnaar omstreden, rechtvaardig was. Newcastle had het meer gewild. Zij hadden de inzet gedicteerd en leken de meeste kans te maken op de winnende treffer. De realiteit is dat ze nooit echt in de buurt kwamen, op dat ene gekke moment na. In het uur voorafgaand aan de wedstrijd schoot Arsenal, hoe teleurstellend de aanval ook was, 12 keer meer dan de gastheren en 5 keer meer dan de Magpies. De 5 doelpogingen van de Magpies waren samen 0,2 verwachte doelpunten (xG) waard.

De reden daarvoor? De beste speler op het veld, misschien wel de beste centrale verdediger in de competitie en als je het nog mooier wilt doen dan dat, zul je in deze column geen tegenstanders vinden. Te midden van het tumult straalde Saliba rust uit. Geen enkele druk van Newcastle kon hem van zijn stuk brengen, je kon drie verdedigers op hem afsturen en zelfs met zijn rug naar hen toe zou hij zichzelf terugtrekken om in een positie te glijden waarin hij de bal breed kon spelen naar Ben White.

Saliba heeft een zelfverzekerdheid waar centrale backs veel meer dan 22 jaar voor nodig hebben om die te ontwikkelen. Hij probeert graag een Cruyff-draai onder druk, of probeert de bal over zijn hoofd en dat van een opstormende tegenstander te lobben. Zijn kalmte kan grenzen aan het minachtende als hij echt in de groef zit, maar cruciaal is dat hij altijd zijn hoofd koel houdt. Als hij de bal overspeelt of zijn omhaal verkeerd inschat, maakt het niet uit, hij is in een oogwenk uit de gevarenzone.

Gezien zijn houding is het geen wonder dat Arsenal steeds meer van hun spel via de jongeling laat lopen. Vorig seizoen had hij gemiddeld 78,1 aanrakingen en 69,4 passes per 90 minuten Premier League voetbal. Dit seizoen zijn die cijfers gestegen naar 90,6 en 82,8 (hij passeert de bal ook nauwkeuriger en met een hoger volume). Mikel Arteta wilde Saliba dit seizoen bewust inzetten als spil in balbezit voor Arsenal, zodat hij verder naar voren kon komen, de bal meer vast kon houden en zichzelf kon opdringen in de wedstrijd in en uit balbezit.

Het is nadrukkelijk bevestigd. Saliba is de hartslag van Arsenal dat, afgezien van een aaneenschakeling van toevallige gebeurtenissen in de 64e minuut, Newcastle zaterdag op dezelfde manier uitschakelde als Sevilla in hun laatste Champions League-uitwedstrijd. Deze briljante jongeling maakt van de Gunners een defensieve kracht.

2. Donyell Malen, Borussia Dortmund

Donyell Malen

BVB – F – #21

UCL: 12 schoten, 0 doelpunten

Hoewel drie wedstrijden in de Champions League niet veel is om een statistisch verslag van te maken, valt de naam van Malen op om redenen die hem misschien niet zo verheugen, nu Dortmund tegen Newcastle een back-to-back overwinning nastreeft waardoor ze een uitstekende uitgangspositie zouden hebben in de strijd om groep F te verlaten. Na 213 minuten in de wedstrijd heeft de Nederlandse international 12 schoten op zijn naam staan, waarvan vier op doel, maar geen enkele die tot nu toe het net heeft gevonden. Van alle spelers in de groepsfase heeft alleen Victor Osimhen meer pogingen op zijn naam staan zonder doelpunt.

En toch, als de wedstrijd in het Westfalenstadion ook maar enigszins lijkt op die in St. James’ Park, zou Malen wel eens de doorslaggevende factor voor Dortmund kunnen blijken te zijn. De 24-jarige rechtsbuiten werkte zich naar zeven schoten toe met intelligente bewegingen over een Newcastle-achterlinie die zo vaak werd afgeleid door de massieve aanwezigheid van Niklas Fullkrug. Het ene moment bracht hij de bal naar voren in de ruimte die was vrijgemaakt door Kieran Trippier, het andere moment vertraagde hij zijn loopactie tot Dan Burn zijn positie in het strafschopgebied had ingenomen. Het komt zelden voor dat de linksback van Newcastle op zo’n manier voorbij wordt geblazen als hij op het uur in het noordoosten deed, toen Burn opzij werd geschoven door de kracht van Malen.

Kan hij deze prestatie dinsdag nog een keer herhalen? Hij zal zijn kansen zeker wagen tegen een Newcastle-ploeg die het mogelijk zonder Burn en Matt Targett moet stellen, en zelfs in een erbarmelijke collectieve vertoning in Klassieker Hij kwam in goede posities om Manuel Neuer te testen. Als hij dat blijft doen, komt er snel een einde aan zijn doelpuntloze periode van negen wedstrijden.

3. Takefusa Kubo, Real Sociedad

Takefusa Kubo

RSO – M – #14

La Liga: 5 goals, 2 assists

In werkelijkheid moet je alle linkspoten van Real goed in de gaten houden, want Mikel Oyarzabal, Brais Mendez en Kubo leveren het overtuigende bewijs dat voetbal gewoon mooier is als het door linkspoten wordt gespeeld. Van hen is het misschien wel de laatste die de harten en hoofden het meest verovert, niet in de laatste plaats omdat een verhaal als dat van hem er zo vaak een wordt van wat had kunnen zijn. Hij was 74 doelpuntenmaker in de jeugdelftallen van Barcelona, maar nadat hij was teruggekeerd naar zijn geboorteland Japan, zou Real Madrid hem strikken en weinig met hem doen, voordat uitleenbeurten bij Mallorca, Villarreal en Getafe hem niet veel opleverden. Een echt talent dreigde te atrofiëren en dit was een echt talent. Die 74 doelpunten bij Barcelona, dat is toch indrukwekkend? Wat als ik je vertel dat ze in 30 wedstrijden zijn gemaakt?

Net als met Martin Odegaard een aantal jaar eerder, heeft Real Sociedad nu een juweeltje opgepoetst dat Madrid in de kast had liggen, alleen is Kubo dit keer van hen om te houden en misschien ooit te verzilveren. Het is duidelijk waarom Pep Guardiola in verband wordt gebracht met de 22-jarige, die samen met Rafael Leao 14 keer het strafschopgebied binnenschiet in de Champions League dit seizoen. Zijn controle en dribbels zijn van zo’n hoog niveau dat hij geen moeite heeft om grotere tegenstanders te passeren. In de 35e minuut van de overwinning op Benfica vorige maand stuurde hij een robuuste middenvelder als Nicolas Otamendi naar de grond op weg naar een geweldige schietpositie.

Kijk maar eens hoe weinig van die carries hem zijwaarts brengen. Kubo valt altijd het strafschopgebied aan, oefent druk uit op de full back van de tegenstander en maakt zo vaak ruimte voor Oyarzabal en Mendez om uit te buiten. De kwaliteit van Real Sociedad, dat zich donderdag wel eens in de knock-outfases zou kunnen bevinden, is zo hoog dat we binnenkort zeker terug zullen komen op deze intrigerende ploeg.

4. Rasmus Hojlund, Manchester United

Rasmus Hojlund

MAN – F – #11

PL: 11 schoten, 0 doelpunten

Kijk naar bijna elke wedstrijd die de Manchester United middenvelder van 65 miljoen pond dit seizoen heeft gespeeld en je zult jezelf ervan overtuigen dat Hojlund alle ruwe ingrediënten heeft om niet alleen een geweldige carrière te hebben, maar om op dit moment een grote impact op zijn club te maken. Je zou jezelf er bijna van kunnen overtuigen dat hij een van de opkomende eenhoornvoetballers is: niemand met zijn vorm zou zo snel en technisch zeker moeten zijn. Als je dan kijkt naar zijn prestaties in de Champions League, waar hij drie doelpunten in evenveel wedstrijden heeft gemaakt, ga je ervan uit dat alles klikt.

En toch is het totaalplaatje van zijn prestaties veel grimmiger. Dat trio doelpunten in de verloren achtervolging op Bayern München en Galatasaray is de som van zijn scoringsrendement. Na zijn terugkeer in Kopenhagen heeft de 20-jarige meer dan een maand zonder doelpunt gezeten, 217 minuten zonder een schot in alle competities. De oogtest schreeuwt om talent, maar waarom heeft hij een gemiddelde van slechts 0,31 xG per 90 minuten en minder dan twee schoten?

Het voor de hand liggende antwoord is dat Hojlund zich in een volstrekt disfunctionele ploeg bevindt, één met geen schijn van een plan om aanvallen op te bouwen wanneer tegenstanders weigeren om transferkansen aan hen te geven. Alle drie de doelpunten die hij tot nu toe heeft gemaakt, komen voort uit omzettingen van de tegenstander; het is geen enkel probleem om een spits te hebben die zulk laks verdedigend werk kan afstraffen. Net als veel van zijn teamgenoten lijkt de Deen ontworpen om op de break te spelen, maar dat komt misschien alleen maar omdat we nog geen enkel patroon van balbezit hebben gezien dat is ontworpen om hem schoten te bezorgen tegen een vaste verdediging. Is het een wonder dat Hojlund er zo perifeer uitziet als United zaterdag bijna 20 minuten nodig had om de bal überhaupt in het strafschopgebied van Fulham te krijgen?

Het tegenargument is dat de beste spitsen hun schoten krijgen, hoe slecht hun team ook functioneert. Vorig seizoen schoten Aleksandar Mitrovic en Joao Felix gemiddeld meer dan twee keer zoveel per 90 minuten als Hojlund dit seizoen. Ze speelden voor Fulham en een team dat de tenues van Chelsea had gestolen. Zelfs goede spelers in helse vorm voor zombieteams krijgen meer schoten te verwerken dan Hojlund. Is dat reden tot bezorgdheid? Misschien… maar het is goed om in gedachten te houden dat dit een 20-jarige is met nauwelijks meer dan 2300 minuten ervaring in de beste vijf competities van Europa. Het is heel aannemelijk dat zo’n speler alleen opnames kan maken in een team dat past bij zijn kwaliteiten en het is dom dat United zo’n last op de schouders heeft gelegd van de enige natuurlijke negen met enig krediet op de bank van Old Trafford.

Het grootste probleem is misschien niet de beperkte schotkracht van Hojlund, maar wat maanden, misschien wel jaren, van met zijn hoofd tegen een stenen muur bonken zal doen met de jongeling. Het talent is duidelijk te zien, maar – zoals Jadon Sancho, Paul Pogba, Donny van de Beek en (kies er maar een uit de tientallen die je hier kunt invoegen) kunnen bevestigen – er zijn maar weinig plaatsen die de toekomst van jonge spelers op een veelomvattender manier verpesten dan Old Trafford.

5. Matt O’Riley, Celtic

Matt O’Riley

CEL – M – #33

14 UCL & SPL wedstrijden: 11 doelpunten

Er zijn maar drie woorden nodig om de Champions League-campagne van Celtic samen te vatten. Nou, dit is klote. Brendan Rodgers reist naar het Metropolitano met vier punten achterstand op de top twee en drie op de derde plaats. Aangezien ze ook nog naar Rome moeten om het op te nemen tegen Lazio, hangt de hoop van de Schotse kampioenen op verder Europees voetbal na Kerstmis aan een zijden draadje. Dat lijkt wreed voor een team waarvan de niet-strafschoppen 2,3 xG waard waren, terwijl ze er 2,9 tegen kregen. Schrap de strafschoppen en ze zien eruit als een prima Europees team, niet als een team dat op het punt van uitschakeling staat.

Zo’n snelle exit zou zeker hard aankomen voor O’Riley in het bijzonder, want zijn vorm in deze competitie herinnert hem eraan waarom hij als tiener begeerd werd door Juventus en Borussia Dortmund. Veel van de beste momenten van Celtic in deze competitie hebben de vingerafdrukken van de 22-jarige, zoals de briljante assist voor Kyogo Furuhashi tegen Atletico Madrid, op zich al een verbetering van een soortgelijk doelpunt dat het tweetal samen maakte tegen Lazio.

O’Riley, die in de Premiership en Champions League vrij naar voren kon duwen, heeft laten zien dat hij de ruimte rond het strafschopgebied goed beheerst. Zelfs als de bal niet voor zijn voeten ligt, stelt zijn inzicht in de ruimte vragen aan de verdediging. Geef hem echter de bal en hij kan allerlei schade aanrichten. In 14 competitiewedstrijden en Europese wedstrijden heeft hij 11 doelpunten gemaakt, zijn gecombineerde xG en verwachte assists staan op 0,55 per 90 minuten. Geen wonder dat Chris Sutton hem omschreef als “de beste speler van Schotland”. Men vermoedt dat het niet lang zal duren voordat die uitspraak niet meer geldig is. Slimme clubs zullen zeker op zoek zijn naar zo’n talent.