Megan Rapinoe was de grootste ster van de NWSL, maar de competitie heeft haar net zo goed gemaakt als zij de NWSL heeft gemaakt.
Toen Megan Rapinoe een paar weken na het winnen en vieren van haar WK-triomf van 2019 voor vrouwen eindelijk terugkeerde naar de staat Washington, deed ze dat in het Cheney Stadium in Tacoma. Ze speelde die dag niet voor Reign FC — “Ik ben uitgeput”, zei ze. voor de wedstrijd toe — maar de mensen reisden af om een glimp op te vangen van de roze ster die onlangs werd uitgeroepen tot een Amerikaans icoon bovenop haar WK-accolades.
Het was een gepaste plek voor Rapinoe om terug verwelkomd te worden in het spel. Haar tijd bij de NWSL club, die nu de OL Reign heet, is wat ze toeschrijft aan haar succes op ’s werelds grootste podia.
“De grootste, mooiste momenten van mijn carrière zijn misschien niet in het shirt van de Reign gebeurd, maar ze gebeuren niet zonder dat ik hier speel,” zei ze, per The Equalizer. “Ik denk dat (hoofdcoach) Laura (Harvey) zo integraal is geweest in mijn carrière en in mijn groei op een moment dat ik het echt nodig had. Ik denk dat ik tot op dat moment het volgende deel van het spel, het tactische deel van het spel, nog niet echt had ontsloten en ik denk dat dat, in combinatie met mijn natuurlijke talent, het is wat me zelfs in staat stelde om een moment als 2019 te hebben.”
Rapinoe speelt al sinds 2013 bij de Reign, het eerste seizoen van de NWSL, en won een handvol onderscheidingen met de club, met name drie NWSL Shields en haar status als de belangrijkste doelpuntenmaker van de Reign. Het meest indrukwekkende aan haar decennialange periode in Seattle is echter dat ze een nieuw tijdperk inluidde voor Rapinoe’s carrière — en voor het vrouwenvoetbal in het algemeen.
Toen de NWSL begon, was clubvoetbal een ondergeschikte rol in het vrouwenspel, vooral voor een Amerikaans vrouwenteam dat nog steeds de gouden standaard van de sport was. Het was niet de schuld van de speelsters — twee eerdere Amerikaanse professionele voetbalcompetities voor vrouwen, de WUSA en de WPS, gingen al na drie seizoenen ten onder. Het vermogen van de NWSL om haar voorgangers te overtreffen betekende echter wel dat het vrouwenvoetbal eindelijk een balans kon gaan vinden die naadloos past binnen de structuur van het mondiale voetbal en waar iedereen van profiteert.
Geloof Rapinoe op haar woord als het gaat om de evolutie van het vrouwenvoetbal op het veld. Een plek waar ze haar vaardigheden op een dagelijkse basis kon aanscherpen, stelde Rapinoe in staat om haar volledige potentieel te verwezenlijken, en op indrukwekkende wijze — haar uitmuntendheid op het WK van 2019 kwam op 34-jarige leeftijd, wat zeer wordt beschouwd als een leeftijd na de piek voor atleten, en stelde haar in staat om competitief te blijven tot haar 38e. Als bestemming voor veel van ’s werelds beste spelers kan de NWSL ook regelmatig opscheppen over de ubercompetitiviteit van haar product op het veld.
Die omgeving zorgde er ook voor dat een coach als Harvey, vaak in de minderheid als een van de weinige vrouwen die coachen in de competitie, de meest winnende coach van de NWSL kon worden. Ze schreef de inzet van Rapinoe toe aan haar eigen lange staat van dienst in de competitie.
“Ik denk niet dat ik zou zijn waar ik nu ben in mijn carrière als Pinoe er niet was geweest”, aldus Harvey. vertelde CBS Sports. “”Er is een acceptatie die je nodig hebt van zulke spelers … ze was bereid om erin te geloven. En ze was bereid om mijn boodschap uit te dragen. En ze was bereid om mijn verhaal te brengen waar het heen moest. Ik denk dat ze mijn carrière een boost heeft gegeven. En daar zal ik haar altijd dankbaar voor zijn.”
Mis Morning Footy van CBS Sports Golazo Network niet, nu in podcastvorm! Onze crew brengt je al het nieuws, uitzichten, hoogtepunten en gelach dat je nodig hebt om het mooie spel in elke uithoek van de wereld te volgen, elke maandag-vrijdag, het hele jaar door.
Het is moeilijk om het belang van de kwaliteit op het veld voor het ecosysteem van het vrouwenvoetbal te onderschatten. Er loopt een rechte lijn van Rapinoe’s WK-prestatie van 2019 naar de hausse van de NWSL na het toernooi, toen de teams zagen dat het voetbal van de vrouwen een grote groei doormaakte. bezoekersaantallen over de hele linie stegen die de basis legden voor de recente groei van de league. Het totale aantal toeschouwers van de league sprong van ongeveer 651.000 in 2018 naar meer dan 792.000 in 2019 en overschreed vorig jaar de grens van 1 miljoen.
Het domino-effect heeft ervoor gezorgd dat er veel geld omgaat in de vrouwencompetitie, onder andere door de exponentiële stijging van de waarde van teams in de NWSL. OL Groep kocht de Reign in december 2019 voor $ 3,51 miljoen in een van de laatste negen-cijferige verkopen in de geschiedenis van de competitie. De Chicago Red Stars waren afgelopen zomer overgenomen voor $35,5 miljoen, terwijl eigendomsgroepen nu meer dan $50 miljoen betalen om uitbreidingsteams te lanceren.
Het succes van de NWSL gaat hand in hand met de toegenomen investeringen in haar Europese tegenhangers, waardoor het WK 2023 zich kon ontpoppen als de meest competitieve editie van de competitie tot nu toe. Rapinoe’s knipoog naar de impact van de Reign op haar carrière geeft een idee van waar de volgende fase van groei in het vrouwenspel zou moeten zijn — op clubniveau, waar speelsters zoals zij dagelijks kunnen werken om hun talenten te perfectioneren.
De impact buiten het veld weerspiegelt de veranderingen waar Rapinoe al lang voor pleit. De verdediging van de speelster omvat vele onderwerpen, waarvan de meeste met name relevant zijn voor een vrouw in de professionele sport die regelmatig te maken heeft met discriminerende praktijken. Ze schitterde op het veld en eiste daarbuiten professionaliteit, ook tijdens die beroemde wereldbekerwedstrijd van 2019. Zij en haar teamgenoten waren verwikkeld in een strijd om gelijke beloning met de Amerikaanse voetbalbond, en ze bekritiseerde de FIFA voor het verschil in prijzengeld tussen mannen en vrouwen en een keuze voor het tijdschema, waardoor de finale van de Wereldbeker voor vrouwen mogelijk minder prioriteit kreeg.
Haar activisme bleef ook niet beperkt tot haar tijd bij het nationale team. Rapinoe knielde voor het eerst voor het volkslied uit solidariteit met NFL quarterback Colin Kaepernick tijdens een NWSL wedstrijd in september 2016, toen de Reign uitkwam tegen de Chicago Red Stars. Het was misschien het eerste voorbeeld van haar pleitbezorging voor anderen, maar duidelijk verre van haar laatste.
“Ik walg van de manier waarop hij is behandeld en van de fans en de haat die hij in dit alles heeft ontvangen,” zei ze destijds. “Het is openlijk racistisch: ‘Blijf op je plaats, zwarte man’. Het voelde gewoon niet goed voor mij. We hebben een meer inhoudelijk gesprek nodig over rassenrelaties en de manier waarop gekleurde mensen worden behandeld. … En eerlijk gezegd heb ik als homo wel eens met mijn hand over mijn hart gestaan tijdens het volkslied en het gevoel gehad dat mijn vrijheden niet beschermd werden, dus ik kan absoluut meevoelen met dat gevoel.”
Die beslissing werd een voorbeeld van haar heersende nalatenschap. Velen reageerden negatief op haar, ze werd uit het nationale team gezet en haar moeder was zelfs betrokken bij een ongewenste woordenwisseling ervoor. Haar bekwaamheid op het veld was de reden dat ze uiteindelijk weer werd verwelkomd, maar haar volharding buiten het veld betekent dat haar protest vandaag de dag zo gerespecteerd wordt dat Nike het opnam in een spot waarin ze ter herdenking van haar afscheidswedstrijd van de USWNT..
Haar hele carrière — niet alleen haar prestaties in het nationale team — laat een passie zien om het vrouwenspel als geheel te laten groeien, en Rapinoe laat een erfenis achter in het vrouwenclubvoetbal die net zo impactvol is als haar internationale triomfen. Ze is een van de leiders van een vertrekkende generatie speelsters die zelf de groei van het spel hebben gestimuleerd en de strijd zijn aangegaan met de hoger geplaatsten die de speerpunt van de verandering hadden moeten zijn. Het is iets waar Rapinoe zelf heel bewust van is.
“Ik denk dat deze generatie spelers het spel voor altijd heeft veranderd”, zei ze in een interview met Natalie Morales van CBS Mornings voorafgaand aan haar laatste reguliere thuiswedstrijd in het NWSL-seizoen. “Het is aan de volgende generatie om het platform waar ze nu op staan te gebruiken en het naar plaatsen te brengen waarvan we niet eens wisten dat het mogelijk was. … Pak die kans, denk ik, en neem het voorrecht om iets heel speciaals met je leven te doen dat deze sport je kan bieden.”
Rapinoe, die alles in zich heeft om de Billie Jean King van deze generatie te worden, belooft gelukkig dat ze niet ver van de zijlijn zal staan terwijl de volgende generatie sterren domineert. Ze heeft een doorlopende deal met Nike en voegt eraan toe dat “overal waar ik mijn stem kan laten horen om die megafoon op een positieve manier te gebruiken, je me nog steeds zult zien.” Harvey is het ermee eens dat Rapinoe goed zal passen als besluitvormer in de sport en zei dat ze “haar graag op bestuursniveau zou zien. Ik denk dat ze daar de meeste invloed zou hebben.”
De verantwoordelijkheid verschuift nu echter naar degenen met een dagelijkse rol in het vrouwenspel om ervoor te zorgen dat Rapinoe’s nalatenschap niet verloren gaat. Er is nog een lange weg te gaan in het realiseren van het ware potentieel van vrouwenvoetbal, maar het spel is op een betere plek dankzij Rapinoe’s onvermoeibare pleitbezorging. De beste manier om eer te bewijzen aan haar nalatenschap zou zijn om te investeren zoals zij deed — van ganser harte, met intentie in elk deel van het proces en het besef dat iedereen een rol te spelen heeft. Als haar traject als voorbeeld dient, zijn er weinig nadelen aan het volgen van haar voorbeeld.