Late Bruno winnaar redt Manchester United tegen Fulham ondanks opnieuw een slechte wedstrijd van Erik ten Hag’s team

Het bloeden is in ieder geval gestelpt, maar het enige wat Erik ten Hag kan meenemen uit weer een troosteloze vertoning zijn drie punten. Manchester United was net zo slecht op Craven Cottage als thuis tegen Manchester City en Newcastle United, verstoken van inspiratie en gelukkig kon het lang genoeg volhouden om zover te komen dat Bruno Fernandes in de 91e minuut een zeldzaam moment van kwaliteit liet zien om een 1-0 overwinning te redden.

Ten Hag zal nu wat makkelijker ademhalen, maar deze prestatie deed niets aan de meest diepgaande kritiek op zijn seizoen en verandering in leiding. Tegen een team dat meer dan bereid was om ze de bal te geven, verraadde United geen plannen voor wat ze ermee moesten doen. Fernandes’ slimme draai en lage drive waren genoeg om de dag te dragen na een gewone prestatie, maar Old Trafford heeft genoeg gelegenheden gezien waarbij individuele glans hen uit de brand hielp om te weten dat dit geen duurzame visie is voor de komende weken. Het beste wat je van deze vertoning kunt zeggen, is dat de spelers van United er niet van beschuldigd konden worden dat ze de handdoek in de ring gooiden, zoals in hun laatste twee wedstrijden. Ook toen stonden ze drie doelpunten achter.

Vanaf het moment dat Ten Hag onthulde dat Marcus Rashford geblesseerd was — een dag nadat hij het mikpunt was van kritiek van zijn baas omdat hij na de Manchester derby had gefeest — was het duidelijk dat dit een gespannen en pittige wedstrijd zou worden voor coach en spelers. Ten Hag woedde toen zijn ploeg een vroege goal van Scott McTominay afgekeurd zag worden, Harry Maguire de vrije trap van Christian Eriksen vanuit buitenspelpositie zou hebben gespeeld voordat Alejandro Garnacho de bal over het doel rolde. Misschien wist de Manchester United-manager toen al hoe zelden deze kansen zich zouden voordoen voor een ploeg die zo weinig idee heeft wat ze met hun balbezit aanmoeten.

Pas in de 20e minuut raakte United de bal aan in het strafschopgebied van Fulham. Het duurde nog eens acht minuten voordat er een legitiem schot op het doel van Bernd Leno kwam. De gastheren bleven achterover leunen en daagden de Red Devils uit om hen uit elkaar te spelen. De mannen van Ten Hag hadden geen idee hoe ze dat moesten doen. Eriksen, de man die gaten zou moeten zien in de laatste driehoek, kreeg evenveel aanrakingen ter hoogte van de centrale backs als ergens anders.

Ten Hag heeft gesproken over zijn wens om “het beste overgangsteam ter wereld” te maken, maar zelfs een ploeg met die filosofie moet een idee hebben van wat ze moeten doen tegen een laag blok. Toch was daar weer niets van te merken, de bezoekende supporters schreeuwden “aanval, aanval, aanval” terwijl de bal rondzwierf in het derde deel van United. Het ontbreken van balbezit is een bekend verhaal dit seizoen, maar United heeft in ieder geval bewezen een team te zijn dat de bal hoog op het veld kan veroveren. Daar was vandaag geen sprake van. Misschien is dat geen wonder. Een centrumachter Harry Maguire-Jonny Evans, afgeschermd door Eriksen, heeft nauwelijks de snelheid om hoog op het veld door te drukken.

Na een gezapig begin bood een schot van Garnacho aan het begin van de tweede helft hoop. Dat was meer dan kon worden gezegd van de flank aan de overkant, waar Antony op betrouwbare wijze balbezit bezorgde aan Fulham. De Braziliaan zag er bij Ajax nauwelijks uit als een speler van 100 miljoen dollar. Met de huidige vorm lijkt een tiende van dat bedrag een overbetaling. Zelfs met een flank die niet werkte, boekte United tenminste vooruitgang in de richting van een aanval die het bewustzijn benaderde.

Fulham zag er echter niet minder dreigend uit naarmate de wedstrijd vorderde. Een wrede beoordeling van United zou kunnen zijn dat ze tegenstand hadden gevonden op hun niveau. Wreed, maar niet per se onwaar. Twee keer binnen een paar minuten redde Andre Onana veerkrachtig op Harry Wilson en Joao Palhinha, terwijl Diogo Dalot kort daarna een omhaal van Calvin Bassey van de lijn haalde. Wat zou United het goed kunnen doen met een speler als Alex Iwobi, een progressieveling met zijn dribbels en passing zonder de Bruno Fernandes-achtige heldenbal.

91 minuten lang leek dat niet te werken. Dat het wel werkte, geeft Ten Hag tenminste nog een paar dagen om de diepgaande problemen aan te pakken die zijn ploeg heeft als de bal aan hun voeten ligt. Kopenhagen en Luton Town zullen zeker lering hebben getrokken uit deze wedstrijd; je hoeft niet heel goed te zijn om deze ploeg tot het uiterste te drijven. United heeft weer een overwinning op zijn naam staan, maar dit was geen dag om twijfels over hun voetbalkwaliteiten weg te nemen.