Ivan Toney keert terug: Waarom de spits van Brentford waardevoller is voor zijn club dan mogelijke transferbestemmingen
Ivan Toney is terug en zijn komst kon nauwelijks beter getimed zijn. Zijn gokverbod van acht maanden werd zo gedomineerd door gepraat over zijn toekomst dat het bijna een moment nodig heeft om jezelf eraan te herinneren dat de 28-jarige een Brentford-speler blijft, eentje wiens aanwezigheid de komende maanden hard nodig is.
Toen Toney zijn laatste wedstrijd in Brentford-kleuren speelde, een 1-0 nederlaag bij Liverpool, deden de Bees nog mee om Europees voetbal. Dit was een ploeg die een gevestigde waarde leek in de Premier League, het soort competent geleide, goed gecoachte ploeg die nog jaren een vaste plek in de hoogste divisie zou innemen. Dat is waarschijnlijk nog steeds zo, maar blessures, afwezigen en vertrekkende spelers hebben de ploeg van Thomas Frank dit seizoen hard getroffen. Nu staan ze zaterdag tegenover Nottingham Forest in een wedstrijd die op zijn minst iets weg heeft van een strijd onderin de ranglijst. Brentford staat op drie punten van Luton op de 18e plaats, hun tegenstanders staan er slechts één puntje beter voor. Dit zou het juiste moment zijn voor de held van de opkomst van deze club om zijn veelgeprezen comeback te maken.
Om het gevoel te versterken dat de eens en toekomstige koning van West-Londen terug is, zal het Toney zijn die zaterdagavond de Brentford standaard draagt. “Ik zeg nu al dat hij morgen zal starten,” zei Frank, “en hij zal ook het team uit de tunnel leiden als aanvoerder.”
Toney keert misschien terug op het moment dat Brentford hem nodig lijkt te hebben, maar de kans is groot dat ze het zonder hem toch al prima hadden gedaan. Hun positie op de ranglijst is misschien precair, maar alles aan hun prestaties wijst erop dat dit een team is dat zichzelf uit de gevarenzone zal slepen. Per slot van rekening is dit een team dat met een verwacht doelsaldo (xGD) van 8,24 zesde staat in de Premier League dit seizoen, net voor hun grote moderne rivalen voor de titel van slimste club van Engeland, Brighton.
Zonder zoveel belangrijke steunpilaren van hun ploeg, niet alleen Toney maar ook David Raya en, voor een groot deel van het seizoen, belangrijke full backs Rico Henry en Aaron Hickey, heeft Brentford zich meer dan staande gehouden. Zelfs de reeks van vijf competitienederlagen, waarvan vier zonder Bryan Mbeumo, moet met een korreltje zout genomen worden. Het verwachte puntenmodel van Understat geeft ze net iets minder dan zes punten uit die vijf wedstrijden. Gefrustreerd door een reeks afwezigen lijkt dit niet op een team dat moet vrezen voor degradatie.
Geen wonder dat Frank in zijn wedstrijdvoorbereiding geen teken gaf van een coach die het ergste vreest. Hij en zijn sterspeler lijken verkwikt door de komende weken. “Hij zoemt als een achtjarig jongetje dat zijn eerste voetbalwedstrijd wil gaan spelen – het is pure vreugde. Ik kijk in de ogen van een speler die erg toegewijd en opgewonden is.
“Op het veld sleept hij mensen mee en hij wil winnen. Hij wil het team helpen, dus het is natuurlijk een enorme stimulans. Ik heb al eerder gezegd dat het net een nieuw contract is. Er is een argument dat hij de op één na beste spits (na Erling Haaland) in de Premier League is.”
Hoe wild dat ook klinkt, Frank heeft wel gelijk. In de twee volledige seizoenen dat Toney in de hoogste klasse heeft gespeeld, hebben alleen Harry Kane, Mohamed Salah, Haaland en Heung-min Son meer doelpunten gemaakt dan hij er 32 heeft gemaakt. Eén van hen zit nu in München en twee van hen zijn over het algemeen meer brede aanvallers dan pure spitsen. Niemand anders komt in de buurt van Toney. Er is veel groen in die schotgrafiek hieronder.
De vraag die boven Toney hangt en de overstap naar een topclub waar hij zo naar verlangt — in een interview met Sky Sports deze week weigerde hij een vertrek in januari uit te sluiten ondanks dat er tot nu toe geen teken van directe interesse is — is dat stukje groen rond de penaltystip. De 27-jarige neemt een gemene strafschop en scoorde 29 van de 31 strafschoppen die hij tot nu toe in zijn carrière nam. Een koper als Arsenal heeft echter niet veel behoefte aan iemand die strafschoppen neemt. Schrap ze uit het rijtje en je krijgt een heel ander beeld van Toney.
Zijn doelpuntenaantal wordt bijvoorbeeld overtroffen door acht andere spelers, waaronder de man die hij opvolgde bij Brentford, Ollie Watkins van Aston Villa. Toney benut de kansen uit open spel die op zijn pad komen, hij is alleen niet per se elite in het vaak genoeg op die posities komen. Zijn niet-penalty xG per 90 Premier League minuten is 0,33, iets minder dan Neal Maupay, iets beter dan Antony. Geef hem het voordeel van de twijfel en zeg dat dat getal wordt gedrukt door een eerste seizoen waarin hij zich nog moest aanpassen aan het hoogste niveau van het Engelse voetbal. Zijn tweede seizoenscijfer van 0,4 betekende een flinke verbetering ten opzichte van het eerste jaar, maar het plaatst hem nog steeds net binnen de top 20 voor de 2022-23 campagne.
Toney heeft meer waarde dan alleen zijn doelpuntenrendement. Hij is dominant aanwezig vanuit de lucht, creëert veel voor zijn teamgenoten en in het systeem van Frank verovert hij de bal vaker hoog op het veld dan hem lief is. De vraag die Arsenal en Chelsea zich in de zomer zullen moeten stellen is of dit alles de prijs rechtvaardigt die Brentford voor hem wil vragen.
Op dit moment is er in ieder geval genoeg verschil tussen hoe zijn huidige werkgevers hem waarderen en hoe een koper hem zou kunnen waarderen. Met een prijskaartje van naar verluidt negen cijfers is het geen wonder dat Frank de kans dat Toney blijft op “99,9%” kan schatten. Er is iets bekends aan het profiel van Toney voor degenen die de vele pogingen van Wilfried Zaha hebben gevolgd om zich voor de tweede keer los te maken van Crystal Palace. Net als de Eagles toen ze hun stervleugelspeler op het hoogtepunt van zijn kunnen hadden, is Brentford waarschijnlijk goed genoeg om zonder Toney te overleven. Ze zouden er echter goed aan doen om die theorie niet te testen, zeker niet als Mbeumo nog een tijdje buitenspel staat.
Zelfs in de zomer vraag je je af welke waarde de markt zou hechten aan een 28-jarige in het laatste jaar van zijn contract, afgezet tegen de prijs die Brentford zou vragen voor hun grootste naam. Er kan echter nog veel veranderen tussen nu en dan, als Toney eindelijk de kans krijgt om de loftuitingen van zijn manager te rechtvaardigen waar het er het meest toe doet.