Brazilië zet deur open om taboe buitenlandse coach te doorbreken Ook in Wereld

Na zes jaar in de functie verliet Tite vorige maand de Braziliaanse post na de kwartfinale van het WK tegen Kroatië.

Hoewel Tite al enige tijd voor de wedstrijd in Qatar wist dat hij zou vertrekken, heeft voorzitter Ednaldo Rodrigues van de Braziliaanse voetbalbond (CBF) nog steeds geen vervanger gevonden.

Nu verbreedt hij zijn zoektocht.

“We hebben geen vooroordelen over nationaliteit,” zei hij op 17 januari.

“We willen dat het een gerespecteerde coach is die een spelniveau kan brengen dat de atleten waardig is. We willen doen wat Brazilië altijd heeft geprobeerd: zeer aanvallend zijn.”

Behalve Engeland, dat in de jaren 2000 de Zweed Sven Goran Eriksen en de Italiaan Fabio Capello in dienst nam, heeft bijna geen enkele andere grote voetballand in decennia een buitenlandse coach gehad.

De droogte van Brazilië op de wereldbeker – die teruggaat tot hun verbluffende triomf in 2002 met een drievoudige aanval bestaande uit Ronaldo, Ronaldinho en Rivaldo – heeft de record vijfvoudige wereldkampioenen gedwongen om het net verder weg te gooien.

Er zijn potentiële Braziliaanse kandidaten, maar geen enkele heeft brede steun gekregen.

“We hebben goede kwaliteit, maar vroeger produceerden we meer coaches dan nu,” zei Luiz Felipe Scolari, de titelwinnende coach van 2002, onlangs.

“De nieuwe generatie … heeft niet genoeg trofeeën gewonnen.”

– Fans niet overtuigd van ‘gringo’ verdiensten –

De Braziliaanse pers heeft tal van mogelijke kandidaten voorgesteld.

De Spanjaarden Pep Guardiola en Luis Enrique, de Italiaan Carlo Ancelotti, de Fransman Zinedine Zidane, Jose Mourinho van Portugal en zelfs de Argentijnen Marcelo Gallardo en Mauricio Pochettino.

Guardiola van Manchester City en Ancelotti van Real Madrid hebben zichzelf allebei uitgesloten, hoewel de Spanjaard een paar jaar geleden zei dat hij graag een nationaal team zou leiden als hij de Engelse kampioenen zou verlaten.

“Sinds eind vorig jaar heb ik denk ik 26 namen gehoord. We gaan achter een aantal van hen aan”, aldus Rodrigues, die hoopt in maart de nieuwe man te hebben.

Maar het is niet gemakkelijk om een coach van wereldklasse aan te trekken wanneer Europese topclubs zulke hoge salarissen kunnen betalen en de kans bieden om mee te doen voor de Champions League of nationale titels.

Het is ook niet gemakkelijk om de Braziliaanse fans ervan te overtuigen een “gringo” aan het hoofd van de Selecao te accepteren.

Uit een peiling van december bleek dat 48 procent tegen het idee was en slechts 41 procent voor.

Het afwijzingspercentage was in ieder geval lager dan in eerdere dergelijke peilingen.

“In Brazilië heerst één idee: we hebben het beste voetbal ter wereld, dus we hebben geen buitenlandse coach nodig die ons vertelt hoe we moeten spelen,” vertelde historicus en redacteur van sportwebsite Ludopedio, Victor Figols, aan AFP.

“Wij, die weten hoe je grote spelers ontwikkelt, die deels het dribbelen hebben gecreëerd, de manier om het mooie spel te spelen.”

– Lokale kandidaten –

Brazilië heeft ooit buitenlandse coaches gehad, hoewel hun bewind vluchtig was.

De Uruguayaan Ramon Platero had de positie in 1925, de Portugees Jorge Gomes de Lima coachte de Selecao naast de Braziliaan Flavio Costa in 1944, en de Argentijn Filpo Nunez had een korte periode in 1965.

Maar buitenlanders werden afgedankt toen Brazilië, met coaches van eigen bodem, zichzelf consolideerde als wereldmacht.

Het tegenovergestelde gebeurde toen coaches als Scolari, Vanderlei Luxemburgo, Carlos Alberto Parreira, Ricardo Gomes en Zico de leiding namen over andere nationale teams.

“Door de geschiedenis heen is het beeld ontstaan dat wij, omdat wij grote spelers ontwikkelen, ook grote coaches ontwikkelen, maar dat is niet waar,” zei Figols.

“Als we naar de FIFA-ranking kijken, staan de Braziliaanse coaches niet eens in de top 10.”

Er zijn enkele lokale kandidaten die populair zijn bij de pers, zoals Dorival Junior, die in 2022 de Copa Libertadores won met Flamengo, of Fernando Diniz van Fluminense, Gremio’s Renato Portaluppi en Mano Menezes van Internacional.

Maar geen van hen heeft een vergelijkbaar cv als dat van Tite voordat hij de Braziliaanse rol overnam.

Met Corinthians, won Tite de Copa Libertadores, twee Braziliaanse titels en de Club World Cup in een periode van vijf jaar.

“We moeten het niveau van degenen die hier wonen verbeteren, ongeacht of we een buitenlander of een Braziliaan inhuren,” schreef Paulo Vinicius Coelho, auteur van het boek “Braziliaanse Voetbalschool”, in de krant Folha de Sao Paulo.

“Guardiola zal niet komen. Maar dat belet Brazilië niet om … binnen enkele jaren onze eigen Pep Guardiola te ontwikkelen, zoals we ooit Zagallo en Tele Santana hebben ontwikkeld,” voegde hij eraan toe.