Arsenal’s Kai Havertz moet meer bieden dan marginale winst nu zorgwekkend gebrek aan productie voortduurt

Negen wedstrijden gespeeld en nog steeds geen doelpunt of assist op Kai Havertz’s naam. Het ziet ernaar uit dat het terugwinningsproject zich tot ver in de herfst zal voortslepen met de op twee na duurste speler in Arsenal’s geschiedenis lijkt soms op een golflengte te zitten die totaal niet overeenkomt met die van zijn teamgenoten in de laatste derde helft.

De blijvende herinnering aan deze vertoning in deze 1-0 overwinning op Brentford was een misser die alle gebreken blootlegde die hij lijkt te hebben meegebracht van Chelsea. Na goed werk van Reiss Nelson en Emile Smith Rowe op de rand van het strafschopgebied, drong Havertz aan op een tikje meer dan hij nodig had, voordat hij een tamelijk tam schot loste op een massa verdedigers. Het was allemaal een beetje te traag, zonder de felheid en emotionele kracht die zijn voorganger Granit Xhaka zou hebben geleverd in dezelfde positie, scoren of niet.

Mikel Arteta had misschien gehoopt dat dit de wedstrijd was waarin alles weer in glorieuze technicolor uitbarstte voor een speler die de grijze wolken lijkt te hebben meegesleurd die boven Stamford Bridge zweefden in de drie jaar dat hij daar was. Er zou geen sprake zijn van Martin Odegaard en Bukayo Saka. In een aanval met de 19-jarige Charles Sagoe Jr. en Emile Smith Rowe, die zijn eerste wedstrijd in 499 dagen speelde, was de Champions League-winnaar de senior op papier.

In de praktijk leek hij maar al te marginaal in een aanval die, niet voor het eerst in de afgelopen weken, vaak moeite had om in een versnelling te komen vanuit open spel. De instincten van de stroper van Eddie Nketiah …]zou de winnende treffer leveren toen hij na een onnauwkeurige pass van Zanka de bal voor de voeten van Reiss Nelson legde en Arsenal in de achtste minuut op voorsprong zette. Dat terzijde, leek de Gunners’ meest consistente route naar doel de dartele loopacties van Smith Rowe te zijn, die twee keer in de eerste helft de weggewerkte passes van Jorginho voordat hij werd weggeschoten.

Havertz’ kansen om een directe impact te hebben op het scoreformulier waren een stuk kleiner. Maar het is niet alleen het zelfvertrouwen en de kalmte die de Duitser in de steek lijken te hebben gelaten. Zelfs het geluk is hem niet gunstig gezind. Dus toen de indrukwekkende Jakub Kiwior’s zorgde ervoor dat Arsenal over links omhoog vloog en Havertz weer een grote opening kreeg. Verknoeide hij een pass op Nketiah? Het maakte niet veel uit, want de bal kwam op het pad van Nelson, wiens lage schot net naast vloog.

De grote momenten zijn er niet voor Havertz. De kleine dingen zijn ook belangrijk. Als voorzetten het Arsenal strafschopgebied binnenvlogen, was Havertz er als de kippen bij om de bal weg te koppen. Meer dan eens deed hij net genoeg om de Brentford-aanval op de rand van het strafschopgebied te dwarsbomen. Uit doeltrappen en open spel diende Havertz als waardevolle uitbal wanneer Aaron Ramsdale ging lang. Niemand aan beide kanten won meer antennes dan zijn vijf.

Als Granit Xhaka zo’n prestatie had geleverd, zou het over het algemeen onopvallend hebben geleken. Voor Havertz voelde de inzet zoveel hoger. Dat is natuurlijk de realiteit van Arsenal, dat een perfect bruikbare linksachter heeft laten gaan op zoek naar iets beters, een middenvelder die zijn luchtduels kan winnen, die meer directe bijdragen kan leveren dan de negen goals en zeven assists die ze vorig seizoen op die positie kregen. De voor de hand liggende sprong die dit team moet maken als het wil concurreren met Manchester City was om meer output te krijgen na-Xhaka, niet minder, en het argument dat Havertz zijn zelfvertrouwen een boost nodig heeft, is maar tot op zekere hoogte steekhoudend. De afgelopen drie jaar bij Chelsea hebben velen gebroken, maar als de 39-cap Duitse international een boost wil, hoeft hij niet verder te kijken dan het flinke prijskaartje dat Mikel Arteta zojuist aan hem heeft gehangen.

Natuurlijk zijn de kopballen, de flicks en het rennen in de ruimte belangrijk. Onder de vorige speler was dit altijd een rol met weinig gevoel, in de marge van het spel, die marginale voordelen die bijdragen aan een plaats in de vierde ronde van de EFL Cup. Aan de andere kant is 65 miljoen pond daar een hoog prijskaartje voor.