Arsenal’s defensieve basis kan de sleutel zijn tot succes in de Champions League

LONDEN — Als het oude adagium dat verdediging kampioenschappen wint ergens bewezen is, dan is het wel in de Champions League. Zeker, Real Madrid uit 2022 vertroebelt het spel, maar Chelsea, Manchester City en zelfs Bayern München hebben de grootste prijs van Europa in de wacht gesleept dankzij een meer dan behoorlijk aantal clean sheets.

Het voelt misschien nog te vroeg om Arsenal als potentiële Champions League kanshebbers te bestempelen, hoewel in een jaar waarin Manchester City zo ver voor lijkt te liggen, er altijd iets merkwaardigs kan gebeuren. De ploeg van Mikel Arteta mag dan op papier geniaal zijn voor deze competitie, maar ze hebben er tijdens een groot deel van de groepsfase niet naar uitgezien, met name in twee overwinningen op doorgewinterde Europese tegenstanders in Sevilla.

Nadat Arsenal vorige maand de eeuwige Europa League-winnaars bijna een uur lang had uitgeschakeld in Spanje, leek het nog assertiever toen het de Andalusiërs, die hadden gerouleerd met het oog op hun derby met Real Betis op zondag, ontving. Het duurde tot de 97e minuut voordat Sevilla zelfs maar een schot op het doel van David Raya kon lossen, een poging van Mariano Diaz werd gemakkelijk gestopt door de Arsenal-doelman.

Met deze bijna totale uitschakeling op hun naam is het misschien geen wonder dat de ploeg van Mikel Arteta het op één na beste defensieve record van de competitie heeft in termen van verwachte tegendoelpunten (xG). Alleen Manchester City heeft met 1.68 minder tegen gekregen dan Arsenal met 2.08. Dat is op zich misschien een te kleine steekproef om zinvolle conclusies te trekken, maar deze cijfers volgen alleen maar de trend van de Premier League, waar de nummer twee van vorig seizoen een enorme verbetering heeft laten zien in het verdedigen van hun eigen doel. In 11 wedstrijden hebben ze slechts 9.05 xG toegestaan. Ook dat aantal wordt alleen overtroffen door City.

Arsenal lijkt ook beter te worden achterin. Dit vertoon van soliditeit kwam vlak na de confrontatie met Newcastle, waarin de verbijsterende reeks schoten die eindigde met Anthony Gordon die de bal binnenschoot, de enige keer was dat een van de meest woeste aanvallen van Engeland de backlijn van de Gunners echt testte. Sinds het begin van september is die wedstrijd een van de slechts drie in de competitie en Europa waar meer dan een verwacht doelpunt werd tegen gekregen (bijna allemaal van de winnaar) en noch Tottenham noch Chelsea kwamen verder dan 1,5 xG.

Nu Arteta’s woede is bekoeld na de gebeurtenissen op St. James’ Park, kan hij proosten op een paar veerkrachtige optredens van zijn verdedigers.

“Het was echt een overtuigende overwinning, veel gegenereerd en niets toegegeven,” zei Arteta. “Het was een grote stap voor ons.

“Het zijn twee wedstrijden; tegen Newcastle stonden we één schot toe (sic – Arsenal stond zaterdag negen schoten toe) en vandaag ook, dus dat geeft het team een sterke basis. Ik denk dat we aanvallend een echte dreiging waren, onze vleugelspelers waren een echte dreiging vandaag, dus ik ben echt blij.”

Natuurlijk is geen enkele verdediging helemaal ondoordringbaar, maar het helpt Arsenal dat ze zo’n goede verzekeringspolis hebben als geen ander in Europa. Er was woensdagavond misschien maar één moment waarop Sevilla echt door de verdedigingsmuur van de Emirates brak: Adria Pedrosa stormde door naar de ruimte die ontstond langs de linkerflank. Het doel van Raya doemde op, maar de Spanjaard zou nooit zo ver komen. William Saliba had de nabranders ingeschakeld. In een paar passen was het gat verdwenen en de meest vitale speler van Arsenal heroverde balbezit met een zwaai van zijn rechterbeen.

Op dat moment kwam de ontzagwekkende aanwezigheid van Virgil van Dijk op de toppen van zijn kunnen bij me op. De centerback van Liverpool zorgde jarenlang voor dit soort momenten en stuwde de ploeg van Jurgen Klopp van de ene op de andere dag naar de titelstrijd. Het lijkt voorbarig om deze twee te vergelijken, maar één ding wordt met de wedstrijd duidelijker: Arsenal’s strijd om de eerste plaats vorig seizoen zou langer hebben geduurd als ze Saliba niet hadden verloren door een blessure.

Met zo’n solide basis achter zich was het misschien geen wonder dat Gabriel Martinelli en Bukayo Saka op hol sloegen tegen Sevilla. In 35 minuten kreeg laatstgenoemde vijf overtredingen te verwerken, net zoveel als het hele Paris Saint-Germain team tegen AC Milan de avond ervoor, en soms was het bijna indrukwekkend dat de verdedigers van Saka dichtbij genoeg kwamen om hem te raken.

Hoewel Saka en Martinelli met overgave naar de zijlijn gingen, wees wat er gebeurde toen ze dat deden eerder op het sluimerende probleem van deze ploeg. Deze twee kregen uiteindelijk meer aannames dan de 11 schoten die Arsenal mocht noteren. Te veel pogingen naar de zijlijn werden verprutst, soms door een slechte afronding, maar ook doordat Leandro Trossard en Kai Havertz, hoe veelbelovend ze ook waren, geen grote druk op het strafschopgebied uitoefenden.

Arsenal had misschien meer dan genoeg om Sevilla te verslaan, maar het is niet dezelfde zinderende druk die dit team vorig seizoen op de doelpunten van de tegenstander uitoefende. De afwezigheid van Gabriel Jesus en Martin Odegaard heeft daar vanavond ongetwijfeld aan bijgedragen, maar of ze er nu wel of niet bij zijn, het dominante aanvalsspel lijkt minder vaak voor te komen.

“Ik weet niet waar die perfecte balans is”, erkent Arteta. “Het is wat we hebben, kijk naar Gabby Jesus, ik denk dat hij maar één Premier League-wedstrijd voor ons heeft gespeeld en hij speelde drie wedstrijden in de Champions League en scoorde vier doelpunten. Het is wat het is, maar om Leo hier te hebben die zo betrouwbaar is en je iets heel anders geeft dan Eddie en hij, is een genot om te hebben en ik ben echt blij met hem.”

Die perfecte balans bestaat misschien nog niet voor een jong team als Arsenal. Vorig jaar draaide alles om het ontketenen van hun jonge talenten in de aanval, dit seizoen zou Arteta wel eens (misschien te veel) kunnen corrigeren en een defensieve eenheid kunnen smeden die een tegenstander kan uithongeren. In dit proces heeft hij misschien wel een team gevonden dat een betere kans maakt om een grote indruk te maken in Europa dan in de Premier League.