Arsenal’s Jorginho laat zien waarom hij van onschatbare waarde is in briljante wedstrijd tegen Liverpool

LONDEN — Als u me de zelfingenomenheid van het begin wilt vergeven, begin ik met een van mijn ijzige, ijskoude standpunten. Je maakt er een paar in dit werk, waarvan je er een paar aanhoudt zelfs als het bewijs je smeekt om van gedachten te veranderen (Timo Werner, jouw tijd komt nog wel). Weinig waar ik mijn naam onder heb gezet waren echter zo schokkend als deze.

Het is deadline day 2023. Arsenal weet dat het een middenveld nodig heeft dat te afhankelijk is van de gebrekkige fitheid van Thomas Partey. Biedingen op Moises Caicedo zijn afgewezen door Brighton. Declan Rice is niet beschikbaar halverwege een moeilijk seizoen voor West Ham. In de laatste uren van het seizoen neemt Arsenal wat ze kunnen krijgen en komt een deal van 12 miljoen pond overeen met Chelsea voor Jorginho, de veteraan-middenvelder die naar de rand van Stamford Bridge is verdrongen omdat de eigenaar jong bloed in het team wil brengen.

“Arsenal zal snel moeten handelen als ze Jorginho willen losweken van de wortels die hij heeft laten groeien op Stamford Bridge,” was de mening, die niet geheel ongegrond was. Er was een goede reden voor scepsis over de laatste maanden van Jorginho bij Chelsea. Hij zag er traag uit. Zijn invloed was tanende. Achteraf gezien lijkt zijn vorm voordat hij van West-Londen naar het noorden verhuisde echter meer een probleem van Chelsea te zijn dan van Jorginho.

De twijfelaars zijn grotendeels ontkracht in de 12 maanden sinds zijn komst bij Arsenal, een jaar waarin hij uitblonk in grote wedstrijden tegen Newcastle, Aston Villa en Manchester City. Op zondag, in de 3-1 overwinning op Liverpool, haalde hij nadrukkelijk bakzeil en loodste hij zijn jeugdige teamgenoten door het tumult dat Liverpool al hun tegenstanders aandoet. Hij was Arsenal’s haven in een storm en het deed er niet toe dat Curtis Jones en Ryan Gravenberch hem versloegen in een voetrace.

Als je zo vaak hebt uitgeblonken in grote wedstrijden als Jorginho, hoef je de nabranders niet aan te raken. Je bent al vijf stappen vooruit. Dus toen Alisson de kans zag om een Liverpool-aanval te lanceren na een vrije trap van Arsenal, had de oude man op het middenveld van de gastheren al bedacht hoe hij de counter moest counteren. Diogo Jota snelde voor Rice uit en op het doel af, klaar om een onvoldoende voorbereide terugspeelbal te onderscheppen. Alsof dit een kickaround was op een woensdagmiddag, schoot hij nonchalant een kopbal naar achteren met precies genoeg snelheid om zijn tegenstander te verleiden tevergeefs achter de bal aan te jagen.

Dat was typerend voor deze man-van-de-match-weergave, eentje waarbij elke beweging tot in de puntjes was beoordeeld, elke pass al eerder was gespeeld en de inzet nog groter was dan deze “winnen om de titelpoging nieuw leven in te blazen”-clash. De statistieken zeggen jammerlijk weinig over Jorginho’s optreden. Hij mag dan zeven van zijn 52 passes verkeerd hebben gegeven, maar de passes die er echt toe deden, werden met aplomb beoordeeld. Twee tackles, twee reddingen, vier onderscheppingen: dit zijn indrukwekkende cijfers, maar ze geven niet de ontelbare keren weer dat een Liverpool-aanval richting Jorginho ging en vervolgens achteruit begon te lopen.

En dat terwijl hij de laatste tijd nauwelijks het veld heeft gezien.

Je hebt hem vast vaker zien adverteren voor Babbel op je Twitter-feed dan dat hij begon voor Arsenal. Dit was pas de derde keer dat hij sinds begin november aan een wedstrijd begon. Mikel Arteta onthulde tijdens de persconferentie na de wedstrijd dat hij last had van zijn voet. Desondanks heeft hij slechts één keer de wedstrijdselectie gemist. Minuten hier, minuten daar en dan de meest halsbrekende test, een test die hij op dezelfde manier doorstaat als in de Champions League en EK finales.

“Ongelooflijk”, zei Arteta over Jorginho. “Ik zeg altijd dat hij een voorbeeld is, een rolmodel. Hij heeft veel pijn gehad omdat hij al maanden met een probleem rondloopt. Hij wilde niet stoppen, daar heeft hij mee gespeeld. Hij heeft getraind, altijd als eerste binnen en als laatste buiten.

“Voor alle kinderen bij de club, als je naar iemand wilt kijken, kijk dan naar hem. Hij heeft alles gewonnen, maar als je hem vraagt om vorige week niet te spelen of één minuut te spelen, dan gaat hij daar graag heen. Vraag hem om 90 minuten in dat ritme te spelen en hij is in staat om dat te doen. Ik heb echt geluk met zulke spelers.”

Zoals Arteta ook zou opmerken, maakt Jorginho “de mensen om hem heen beter.” Rice zou die mening zeker delen. Op de vraag waarom de hoofden van Arsenal niet vielen nadat ze Liverpool uit het niets een gelijkmaker hadden bezorgd, was het antwoord van Rice direct duidelijk. “Omdat we mensen zoals hij hebben,” zei de international van Engeland. Immers, toen Luis Diaz de bal wegdraaide van David Raya en op de hand van Gabriel legde, was het Jorginho die zich meteen naar de eigen doelpuntenmaker begaf en hem klaarstoomde voor de strijd die komen ging.

“(Kalmte brengen), dat is waar hij het beste in is,” voegde Rice eraan toe. “Hij heeft kwaliteiten die niet veel andere middenvelders hebben. Ik keek natuurlijk tegen hem op. Hij speelt op dezelfde positie en doet dingen met zo’n kwaliteit. Voor mezelf probeer ik het te leren. Door de jaren heen is hij zo’n topspeler geweest. De manager heeft het volste vertrouwen in hem.”

Dat deed Rice ook. Arsenal’s recordcontract wist dat hij vrij was om duels aan te gaan, om het veld op te rijden als zich een opening voordeed. Voor een duo dat zo zelden heeft samengespeeld, leek elk van hen een aangeboren begrip te hebben van de positie van de ander. Rice was meer dan bereid om zich terug te trekken en gaten te dichten als Jorginho ging drukken.

En druk zetten deed hij, vooral in een assertieve opening waarin Arsenal de koplopers van de competitie verpletterde. In de eerste helft was hij de meer vooruitgeschoven middenvelder in Arteta’s dubbele 10-systeem, de vijfde man in de off-ball frontlinie die ervoor zorgde dat Alexis Mac Allister en Curtis Jones moesten werken om in het spel te komen. Dat was wat Arsenal nodig had in de eerste helft en Jorginho leverde het.

In de tweede helft, met de mentale littekens van een gelijkmaker voor Liverpool, was een vaste hand aan het roer veel waardevoller. Dat is wat ze kregen met een aantal doorbrekende passes naar de aanvallende derde in de mix. Nogmaals, het is de moeite waard om in gedachten te houden dat dit de prestatie was van een man die pas zijn derde start maakte in 84 dagen na een voetprobleem.

De omstandigheden konden nauwelijks zwaarder zijn en Jorginho slaagde erin. Het is duidelijk dat iedereen die aan hem twijfelde bij zijn aankomst, niet te vertrouwen is als het aankomt op het beoordelen van voetbal.