Nottingham Forest moest USMNT’s Matt Turner inruilen voor Premier League-overleving
Als er één club is die kan getuigen van de enorme impact die keepers kunnen hebben op het verloop van een seizoen, dan is het wel Nottingham Forest. Twee jaar geleden was Brice Samba de held van hun opkomst in de Premier League. Twaalf maanden later waren de beste dagen van Keylor Navas misschien wel de reden dat ze erin bleven.
Gezien hun recente ervaring is het misschien geen wonder dat ze zich zo graag wilden bevrijden uit een positie waar Matt Turner en Odysseas Vlachodimos waren de twee basisopties van Nuno Espirito Santo. Als de Premier League hen later dit jaar een flinke puntenaftrek oplegt, dan zou het wel eens zo kunnen zijn dat het hebben van de verkeerde mannen tussen de sticks in de afgelopen 22 wedstrijden, de eerste in het bijzonder, hen hun status als topclub kost.
Matz Sels komt eraan om de situatie recht te zetten. De 31-jarige speler komt over van Straatsburg in een deal die tot 5 miljoen pond waard kan zijn. Of hij het antwoord is, is vooralsnog een open vraag. Hij won zeker bewonderaars in Ligue 1, waar hij zes jaar lang geen fout maakte die leidde tot een doelpunt. Dit seizoen alleen al heeft Turner er drie gemaakt, een aantal dat alleen wordt overtroffen door Wes Foderingham van Sheffield United. Zoals veel keepersstatistieken, is het tellen van fouten een imperfecte meting. Geen fouten maken die direct leiden tot doelpunten is geen teken van een foutloze keeper. Het maken van een groot aantal fouten is echter op zijn zachtst gezegd suboptimaal.
Forest tekende Turner van Arsenal was zich afgelopen zomer terdege bewust van de tekortkomingen in zijn spel. Iedereen die hem had zien spelen voor Aaron Ramsdale in bekerwedstrijden wist dat spelen met de bal aan zijn voeten niet zijn sterkste kant was. Hij zou het zelf ook toegeven. “Dingen gebeuren hier sneller,” erkende hij spijtig na zijn thuisdebuut bij de Gunners. “Spelers zijn beter, slimmer en drukken met meer intensiteit.”
Turner werkte toen aan zijn kalmte aan de bal en doet dat nu ongetwijfeld nog steeds. De harde realiteit voor de 29-jarige is dat hij niet snel genoeg beter is geworden. In plaats daarvan zit hij vast in een vicieuze cirkel waarin tegenstanders één fout zoals deze scouten…
… en concluderen dat Turner een konijn in de koplampen is, rijp voor hun voorwaartsen om onder druk te zetten. Het zegt iets als zelfs Bristol City concludeert dat de keeper van Forest hun pressiemiddel moet zijn. Turner heeft maar al te vaak het gevoel dat hij een extra tik moet geven als een superieure balvaardige speler het balbezit misschien wel in één keer kan overnemen. Dat is de enige uitnodiging die iemand als Heung-min Son nodig heeft.
Het doelpunt dat hij tegen Manchester United was niet minder rampzalig, hoewel Alejandro Garnacho zich bij deze gelegenheid achter Nico Williams verschool en Turner bijna tot een riskante pass op het middenveld lokte. Het argument voor de verdediging is dat de nummer 1 van de VS de man niet kon zien die stond te wachten om de bal te stelen, maar een betere keeper raakt de bal goed genoeg dat Garnacho geen probleem is.
Turners ervaring vorig seizoen leek het punt te bewijzen dat op het hoogste niveau van het Europese spel clubs zich geen goede schotstopper konden veroorloven die geen balvaardigheden had. Dit jaar heeft de keepersgemeenschap een nog hardere les geleerd. Zelfs een van de meest reactieve ploegen in de Premier League kan het zich niet veroorloven om een speler mee te nemen die geen pass kan verwerken.
Misschien had Turner dat kunnen verzachten als hij zijn allerbeste schotstopvorm had gevonden. In plaats daarvan liet de vorm die hij bij het nationale team van de Verenigde Staten liet zien hem in de steek. In 17 wedstrijden en 87 schoten op zijn doel heeft Turner er 5,5 meer tegen gekregen dan de gemiddelde doelman in de Premier League zou krijgen, volgens het model van Opta voor verwachte doelpunten. Daarmee staat hij in de onderste drie van de 20 starters dit seizoen. Deze cijfers kunnen een beetje wild worden door de relatief kleine steekproef van een half seizoen — elke metriek die Ederson bij de onderste vijf van de competitie plaatst verdient een korreltje zout — maar in het geval van Turner komen deze cijfers overeen met wat hij op het veld laat zien.
De suboptimale momenten komen steeds vaker voor. Gabriel Jesus stompte dinsdag een uitnodigend doel voor de openingstreffer van Arsenal. Dominic Solanke…een kopbal van Turner die op het verkeerde been stond. Bournemouthvoor Kerstmis. Ivan Toney heeft misschien de regels verbogen in Brentfordmaar noch de keeper van Forest, noch hun verdediging bedolven zich onder de glorie van hun reacties.
Met wat tijd zou Turner’s vorm om te stoppen misschien teruggekeerd zijn. Maar vertrouwen op zijn balspel zou een sprong in het diepe zijn geweest, een sprong die Forest gewoon niet kan maken. Sels is misschien niet de man die deze ploeg uit de degradatiezone kan halen, maar één ding is dit seizoen wel steeds duidelijker geworden. Als Turner tussen de palen was gebleven, zou Forest gevaarlijk dicht bij het valluik zijn.