Waarom niet Arsenal? Mikel Arteta’s ploeg bewijst dat ze serieuze kanshebbers zijn om de Champions League te winnen

Waarom niet Arsenal? Zet die vijf woorden opzij die bijna elke vormende Champions League uitdager uitsluiten – Manchester City is er nog steeds – en de argumenten tegen de ploeg van Mikel Arteta als een serieuze kanshebber spoelen weg.

Onervarenheid lijkt geen belemmering te zijn voor Bukayo Saka, de man met meer doelpunten dan welke speler dan ook in deze groepsfase, noch voor Gabriel Martinelli, Declan Rice, David Raya en William Saliba. Arsenal is zwaar getroffen door blessures op het middenveld en in de verdediging en toch konden ze in de 6-0 overwinning op Lens, die lang voor rust werd beslist, nog steeds een beroep doen op Ben White, Jakub Kiwior en Champions League-winnaar Jorginho.

De doelpunten vlogen misschien niet zo rijkelijk als gehoopt in de Premier League, maar in Europa staan ze gelijk met City en Atletico Madrid aan de top van de scorelijst, met 15 op hun naam uit vijf wedstrijden. Hun doelsaldo van plus-12 is het beste in de competitie en hun verdediging is van het soort dat tackles op het laatste moment, zoals die van Gabriel, met evenveel verve viert als elk van hun zes doelpunten.

“Als het team die lichaamstaal heeft, elke actie en elke wedstrijd beleeft zoals wij dat doen, dan komen er goede dingen”, zei Mikel Arteta.

Of daar ook een Champions League-titel bij hoort, het grote ontbrekende stuk in de prijzenkast van het Emirates Stadium, is op dit moment nog niet te zeggen, maar de vragen die je voor aanvang van het toernooi had, zijn naar beste vermogen beantwoord.

Hun groep was nauwelijks de meest formidabele die de Champions League te bieden heeft, maar wat doen de allerbesten in zulke omstandigheden? Ze vegen het bord schoon. De 2-1 nederlaag in Lens op wedstrijddag 2 lijkt nu op een aberratie, een avond waarop een tegenstander geïnspireerd door een uitgelaten sfeer op een historische avond zijn kansen benutte en Arsenal zijn kansen verprutste.

Met de voorste vijf die Arteta aan het begin van het seizoen als zijn eerste keus had gezien – Kai Havertz, Martin Odegaard, Martinelli, Saka en Gabriel Jesus – waren de Gunners vanaf het begin elektrisch en namen ze een voorsprong van vier doelpunten in de eerste 27 minuten. Tegen de rust had het vloeiende, snel bewegende vijftal allemaal een eigen doelpunt, Jorginho voegde daar laat nog een zesde aan toe vanaf de penaltystip, de achtste verschillende doelpuntenmaker van Arsenal’s laatste 14 spelers. Als een van de knock-outfases wordt beslist vanaf 12 meter, zullen er weinig beter voorbereide teams zijn.

Arteta zou het spelverloop aanwijzen als de belangrijkste verklaring voor de zes doelpunten die Arsenal tegen kreeg in tegenstelling tot de 89 minuten wachttijd tegen Brentford op zaterdag (het kan ook zo zijn dat een middenmoter in de Premier League gewoon net iets beter is dan zelfs de zesde beste in Ligue 1). Aan de andere kant is de manager niet iemand die met lof over individuen strooit. Maar zelfs hij heeft in het verleden toegegeven dat Jesus de man is die het plafond van Arsenal naar grotere hoogten tilt.

Jesus, die in zijn derde wedstrijd na zijn hamstringblessure weer enigszins op dreef was, liet Arsenal zingen door zijn beweging en elegantie. In krappe ruimtes wist hij zich altijd in posities te wringen om een pass te geven of een schot te lossen. Toen hij zijn vierde doelpunt in evenveel Champions League-wedstrijden had gemaakt, was hij meer dan bereid om als aangever op te treden, nadat hij Havertz al assisteerde bij de openingstreffer. Dit is een nr. 9 die begrijpt dat hij veel meer voor het team kan doen dan alleen de bal in het net leggen.

“Ik weet wat mijn kwaliteiten zijn en ik weet wat ik voor het team kan betekenen,” zei Jesus. “Ik kan scoren en ik kan ook helpen met andere dingen, zoals ruimtes openen. Maar de enige mensen die dat kunnen zien, zijn degenen die naar het spel kijken en het begrijpen. Degenen die het niet begrijpen, zullen zeggen: ‘Oh, hij heeft vandaag niet gescoord’, maar misschien ren ik wel en maak ik ruimte voor iemand.

“Laten we eerlijk zijn, ik mis niet veel kansen,” voegde Jesus eraan toe, met de air van een man die niet geneigd is om zijn historische ondermaatse prestaties tegen verwachte doelpunten te bespreken. “Ik denk dat het niet gaat om ‘hij weet niet hoe hij moet scoren’. Soms moet ik meer in het strafschopgebied zijn, dat is het enige waar ik aan werk. Vanavond was ik meer in het strafschopgebied.”

Jesus keerde terug naar Londen na de nederlaag van Brazilië tegen Argentinië met iets van een bij in zijn muts. Hij had gezegd dat doelpunten maken “niet zijn sterkste punt” was. Dat is misschien wel zo, maar alleen omdat Jesus zoveel meer te bieden heeft, van pressing tot passing via hold-up play en het creëren van ruimte.

“Mensen begrijpen het soms niet en mensen haalden het uit zijn verband en zeiden: ‘Gabi, zijn sterkste punt is niet scoren.’ Dat heb ik gezegd, maar niet op die manier. Ik heb ook andere kwaliteiten, maar ik kan scoren! Ik weet dat ik niet elke wedstrijd scoor, het is niet makkelijk”, zei hij.

“Soms kijken mensen alleen naar het resultaat en zien ze wie er heeft gescoord, ze zien het spel niet. Ik begrijp mijn spel. Natuurlijk wil ik elke wedstrijd scoren, als het mogelijk is een hattrick! Maar dat is niet de realiteit.”

De realiteit is dat Arsenal met een volledig fitte Jesus nog meer een kracht wordt om rekening mee te houden. Dat geldt ook voor veel van zijn teamgenoten. Saka heeft de Champions League doorlopen met een volwassenheid die zijn leeftijd te boven gaat, net zoals hij dat bij elke andere mijlpaal in zijn ontluikende carrière heeft gedaan. Met Saliba aan de kant voelt de hoogste linie net zo veilig als Fort Knox.

Wat Rice betreft, zijn consistentie sinds zijn overstap van 105 miljoen pond is adembenemend. Het is moeilijk om een wedstrijd te bedenken waarin hij minder dan uitmuntend was, waarbij Arteta vooral zijn lof uitsprak over “de beslissingen die hij constant neemt, de timing waarmee hij de bal terug verovert en de snelheid waarmee hij speelt als de bal om hem heen is”. Zelfs in een wedstrijd die er zo eenvoudig uitzag, waren er onderscheppingen en tackles van Arsenal’s middenveldanker die potentiële uitbraken van Lens omdraaiden in nieuwe mogelijkheden om meer druk uit te oefenen in het laatste derde.

“Hoe is het om Rice naast me te hebben? Het is briljant,” zei Odegaard, die steeds vaker naast de international van Engeland speelt als Arsenal zijn defensieve vorm aanneemt.

Vanuit dat oogpunt kan hij net zo goed als iedereen waarderen hoe gunstig de ondertekening van het clubrecord is geweest voor zijn teamgenoten.

“Ik vind dat hij geweldig is sinds hij hier is. Elke wedstrijd laat hij zijn kwaliteiten zien. Hij is een geweldige speler, een geweldige kerel, dus een geweldige aanvulling voor de ploeg,” zei de Noor.

Alle ingrediënten zijn dus aanwezig. Wat kan Arsenal stoppen? Arsenal en Arteta hebben een onvergelijkbare staat van dienst in twee-tegen-één knock-out voetbal, hoewel gezegd moet worden dat de Europa League een bepaald niveau van experimenteren bij Premier League managers aanmoedigt dat niet zal gebeuren aan het einde van de Champions League. Dit is nog steeds geen team dat het in lange tijd niet heeft opgenomen tegen een groot Europees beest. Maar nogmaals, als ze zich staande kunnen houden tegen Manchester City en zegevierend uit de strijd komen, zoals ze in oktober deden, dan kunnen ze dat vast ook wel een keer tegen Real Madrid of Bayern München, de enige andere teams die bookmakers boven de Gunners plaatsen.

“Arsenal kan het opnemen tegen sterke teams die goed spelen,” zei Jesus. “Dat is genoeg om in te geloven. Eerst moeten we erin geloven en er dan naartoe gaan en proberen de wedstrijden te winnen. Als we in de laatste maand van het seizoen komen, zullen we zien of ze er zijn.”

De implicatie is duidelijk. Jesus verwacht nog steeds overeind te staan aan het eind van deze competitie. Gezien wat Arsenal tot nu toe heeft laten zien, zou je geneigd zijn hem te geloven.