Drie verrassende teams in de Premier League: Everton, Wolves en Tottenham vliegen hoog in het 10-wedstrijden tellende klassement
Het beloofde land van 10 wedstrijden in de Premier League is bereikt. Die belachelijke hot takes die je maakte op basis van negen wedstrijden met verwachte doelpunten? Gefeliciteerd, nu zijn het mooie en accurate voorspellingen! Op dit gedenkwaardige moment van het seizoen 2023-24 hebben een paar teams onze aandacht getrokken. Laten we eens kijken:
1. Everton
Tien punten uit 10 wedstrijden is zo goed als voldoende voor het team dat Everton de afgelopen jaren is geweest. Het zou dan ook geen grote verrassing moeten zijn dat de Toffees, nu de klok weer teruggaat, boven de degradatiezone liggen. Totdat je ze ziet spelen. Onder Sean Dyche is dit team behoorlijk goed geworden in behoorlijk belangrijke aspecten van het voetbal. Ze zullen je misschien nooit zo in vervoering brengen als de tegenstander van zaterdag, Brighton, maar elegantie en doeltreffendheid zijn niet hetzelfde. Wat Everton verbaast, is dat ze simpelweg niet de beloning hebben gekregen die hun prestaties verdienen.
Volgens het model van verwachte doelpunten (xG) van Understat heeft Everton prestaties geleverd die 15,85 verwachte punten opleveren, een solide middenmoter. De enige ploeg met minder punten dan verwacht is Chelsea (en het is weinig verrassend dat die ploeg minder heeft gepresteerd dan de som der delen).
Hoe heeft Everton zulke indrukwekkende statistieken kunnen neerzetten? Niet verrassend voor een team onder leiding van Dyche is de basis een verdediging die dit seizoen de zesde laagste niet-penalty xG in de Premier League heeft gegeven, iets meer dan Tottenham, iets minder dan Liverpool. In tegenstelling tot die ploegen en de rest daarboven, is balbezit niet echt een verdedigingswapen voor de Toffees. Ze laten hun tegenstanders de bal hebben… tot op zekere hoogte. Everton geeft 305 aanrakingen per wedstrijd op hun helft, 11e in de competitie, maar de 25 in hun strafschopgebied is de zevende minste in de competitie, opnieuw vergelijkbaar met Spurs en Liverpool.
De ervaring van de Reds in de derby op Anfield sprak boekdelen over de kwaliteiten van deze Everton-ploeg. Zelfs met een man meer gedurende meer dan een helft, werden Mohamed Salah en anderen tot wanhoop gedreven door hun pogingen om het strafschopgebied binnen te komen, laat staan door goede schoten. Als een voorzet in de 75e minuut niet op de arm van Michael Keane terecht was gekomen, hadden de bezoekers misschien wel een punt overgehouden aan de wedstrijd op Anfield.
Een solide verdediging is misschien het visitekaartje van Dyche, maar dat alleen is niet genoeg om een middenmoter te worden. Vergeleken met vorig seizoen neemt Everton 27% meer schoten per wedstrijd, terwijl hun eigen xG van 1,2 per wedstrijd naar 1,6 is gestegen. Hij heeft de verpletterende kwaliteiten van Abdoulaye Doucoure ontketend, een man die magnetisch lijkt te worden aangetrokken door tweede ballen in gevaarlijke gebieden. Ondertussen lijkt Dyche begrepen te hebben dat Dominic Calvert-Lewin terug in het team gooien op het moment dat hij hersteld is van een blessure niets anders doet dan de kiem leggen voor de volgende inzinking.
“Ik moet de manager nageven dat hij geduldig is en de druk van mijn schouders heeft gehaald, want voorheen werd ik er gek van”, zei de matchwinner van Everton na de overwinning op West Ham van zondag. “De haast om me terug te krijgen om weer fit te worden en te snel terug te komen en weer kapot te gaan, die cyclus moest stoppen. Hij kwam binnen en zei: ‘Dit gaat stoppen’ en hij heeft me de tijd gegeven om in deze positie te komen. Ik denk dat we daar nu allemaal de vruchten van plukken.”
Boven dit alles hangen de mogelijke sportieve sancties die het onderzoek van de Premier League naar Everton met zich mee kan brengen. De gevolgen hiervan dreigen ingrijpend te zijn, maar het kan ook de belegeringsmentaliteit versterken die Dyche op Goodison Park koestert. Als dat het geval is, kan dit team misschien overleven. zelfs als 12 punten van hen worden afgepakt.
2. Wolven
Als er dit seizoen één team de consensus was om te degraderen, dan waren het wel het pas gepromoveerde Luton Town en Sheffield United. Na hen leek de derde ploeg echter voor de hand te liggen. Wolverhampton Wanderers had in Julen Lopetegui een uitstekende manager verloren en hem vervangen door Gary O’Neill, een coach die Bournemouth misschien voor degradatie had behoed, maar de Cherries niet bepaald voetbal liet spelen dat voorbestemd leek om het kunstje te herhalen. Ook weg waren de twee middenvelders die hun royaal gefinancierde opmars uit de Championship hadden bepaald — Joao Moutinho en Ruben Neves — terwijl de wanhopige uitgaven om ze in de divisie te houden in januari ervoor zorgden dat ze weinig geld hadden om ze te vervangen of om een nieuwe spits te halen die kon bieden wat Raul Jimenez ooit deed. Dit was een team dat zich had moeten vastklampen aan zijn leven.
Op dit moment staat Wolves comfortabel op de 12e plaats en staat het 13e in termen van xG verschil zonder boetes, ver weg van de onderste vier die al voorbestemd lijken voor hun eigen mini-league terwijl ze proberen te overleven. De mannen van O’Neill zouden zelfs hoger dan de middenmoot kunnen staan; terwijl 10 wedstrijden ons een aardig idee geven waar een team staat, is dit er een die het gevoel zou hebben dat ze een heel stuk hoger zouden staan als er geen scheidsrechterlijke beslissingen waren genomen. Anthony Taylors beslissing om een penalty te geven tegen Hwang Hee-Chan in het gelijkspel bij Newcastle van afgelopen weekend was zo flagrant dat hij is gedegradeerd uit de Premier League. Het is de derde keer dit seizoen dat een official een fout maakt tegen Wolves die hen hun plaats in de eredivisie kost. “Je moet voorzichtig zijn als je scheidsrechter bent bij Wolves, want je kunt de week erna nog degraderen,” grapte O’Neill.
Wolves zou hoger op de ranglijst kunnen staan als er geen scheidsrechters waren, maar ze zouden net zo goed een stuk lager kunnen staan als hun aanvallers niet zo heet waren geweest. Pedro Neto staat met 2.7 op de zevende plaats in de Premier League voor verwachte doelpunten met assist. Hij heeft dat omgezet in zeven assists. Hwang heeft zes doelpunten gemaakt met slechts 16 schoten, goed voor een gecombineerde 2.1 xG. Gezien zijn eerdere prestaties is het een beetje moeilijk te geloven dat de beste topscoorderstart van een seizoen van een Wolves-speler in 50 jaar standhoudt.
Die twee kunnen afkoelen, maar één ding dat de Wolves van O’Neill goed doen is het verdelen van de last in de aanval, waar Hwang, Fabio Silva, Matheus Cunha, Pablo Sarabia en de teruggekeerde Sasa Kaladzjic allemaal meer dan twee schoten per 90 halen. Ze zullen waarschijnlijk geen bijzonder opmerkelijk team zijn in de loop van dit seizoen, maar gezien alle stormwolken die een paar maanden geleden boven Molineux hingen, zou een vrij mondaine campagne heel goed moeten werken.
3. Tottenham
Hoe kun je de verrassende koplopers in de Premier League niet in de lijst opnemen, de fanbase die het seizoen begon met de vrees voor het ergste na Harry Kane en die nu in stilte begint te mompelen dat ze een titeluitdaging tegemoet gaan? Naast het voorvoetse voetbal is de meest ingrijpende impact van Ange Postecoglu in Noord-Londen geweest dat Tottenham aanvoelt als een bestemming in plaats van een tussenstation voor coaches en spelers met ogen op fellere lichten.
In de zomer heeft Spurs minstens één keer afgezien van het contracteren van een speler omdat ze het gevoel hadden dat hij hen als een opstapje zag. De zaken die ze wel deden, zijn gerechtvaardigd. James Maddison leidt de Premier League in gecreëerde kansen, Guglielmo Vicario heeft de op drie na meeste goals voorkomen op basis van het xG-model van Opta en Micky van de Ven lijkt een opkomende kracht onder de verdedigers van de Premier League te worden. Ondertussen is Son Heung-Min weer terug op zijn beste xG-busting (28 schoten, 4.29 xG, acht goals). Noch zijn eerste tegen Arsenal, noch de goal die hij scoorde tegen Liverpool zal veel doelpunten van de maand winnen, maar het feit dat hij zo consequent die ingeschoten goals kan omzetten van beide voeten geeft je alle reden om te geloven dat hij de komende maanden veel kan bijdragen.
Dit is allemaal zoveel meer dan Tottenham zich had kunnen voorstellen na de wrok van vorig seizoen. Een team dat een heropbouw nodig had, heeft in plaats daarvan een reload uitgevoerd, waardoor het zich vrijwel meteen weer in de bovenste regionen van de Premier League heeft gevestigd, waar het de afgelopen 15 jaar zo hard voor heeft gevochten. Het totaal van Postecoglu’s eerste seizoen heeft echter nog niet de uitstraling van een serieuze titelkandidaat. Dat zou ook niet moeten, gezien de basis van Spurs.
De aanval lijkt er te zijn of ongeveer te zijn, op zijn minst klaar om te verbeteren als er een andere spits kan worden gevonden om Maddison, Son en een nieuw leven ingeblazen Dejan Kulusevski aan te vullen. Het probleem ligt verder naar achteren, een probleem dat wordt aangegeven door Vicario’s indrukwekkende 4.3 voorkomen doelpunten. Hoewel Spurs dat natuurlijk liever hebben dan weer een seizoen met ups en downs van Hugo Lloris, is er een reden waarom de Italiaan zo ver voor staat op mensen als Ederson en David Raya. De beste verdedigers in de competitie laten hun keeper niet drie reddingen per wedstrijd verrichten. Op dezelfde manier, als je verdedigers rangschikt op basis van zuiveringen, zul je Cristian Romero en Van de Ven veel eerder tegenkomen dan Ruben Dias of William Saliba. Uiteindelijk zijn kampioenen in de Premier League geen teams die 1,3 xG per wedstrijd weggeven.
Dat sluit echter niet uit dat iemand in de top vier kan eindigen. Hun xG zou suggereren dat Newcastle een superieure ploeg zou kunnen zijn, maar Spurs hebben een voorsprong van negen punten; zelfs zo vroeg in het seizoen is dat een behoorlijke wig om te hebben ten opzichte van elke ploeg. Afgezien van de Magpies en het trio clubs dat aan het begin van het seizoen als titelkandidaat werd gezien, is er geen enkel ander team dat overtuigend beter is dan Tottenham. Champions League kwalificatie zou een grote verrassing zijn geweest. Nu zou het wel eens een grotere verrassing kunnen zijn als dat niet zo zou zijn.