Julian Alvarez leidt Manchester City’s Champions League comeback en wordt Pep Guardiola’s volgende grote ster

Het was onvermijdelijk dat Manchester City de dramatische treffer op slag van rust te boven zou komen die Crvena zvezda en precies niemand anders het geloof gaf dat ze iets opmerkelijks konden bereiken in het Etihad Stadium. Dit is de groepsfase van de Champions League. Gezien het drama dat Pep Guardiola achtervolgt zodra het voorjaar begint, heeft hij de vervelende weg naar de laatste 16 allang onder de knie.

Deze 3-1 overwinning zal het collectieve geheugen van het Europese voetbal bijna net zo snel verlaten als het erin kwam, en dat zou Julian Alvarez wel eens goed kunnen uitkomen. Zonder dat iemand er veel commentaar op heeft, heeft de 23-jarige het afgelopen seizoen zijn draai gevonden in de kleuren van City. Hij staat stevig in de schaduw van Erling Haaland. Dat is geen slechte zaak. Alvarez heeft de wereldbekerwinnaarsmedaille die Gonzalo Higuain, Sergio Aguero en Hernan Crespo missen, omdat hij beter dan wie dan ook begreep dat zijn taak in de eerste plaats moet zijn om de uitblinkers van Lionel Messi te faciliteren.

Alvarez staat erop hetzelfde te doen voor Haaland. Zelfs met een eerste hattrick in Europees voetbal in het vooruitzicht, was zijn eerste neiging om nog een kans te geven aan de senior spits. Hij loste de wanhopige poging van Nasser Djiga met een beweging van zijn rechterschoen en zag de hoek uitnodigend opengaan voor een veeg richting de verre hoek, het soort afwerking dat je hem vaker wel dan niet ziet doen in de schietoefeningen van City voor de wedstrijd. Haaland kwam echter over zijn rechterschouder het strafschopgebied binnengestormd. Alvarez demarreerde, zijn voorzet was net iets te hoog om de doelpuntenmachine optimaal te laten werken.

Zelfs toen hij de twee doelpunten maakte die de zesde overwinning op rij bezorgden aan het begin van het seizoen voor de regerend kampioen van alles wat ze onderzoeken, was Alvarez’ eerste instinct altijd om voor anderen te creëren. Hij was de enige die meer kansen creëerde dan het hele team van Newcastle eerder op dinsdag in Milaan. Hij versloeg ook hun aantal schoten, waarvan er twee de wedstrijd in het begin van de tweede helft draaiden.

De eerste was de proto grote-man, kleine-man goal, een vrolijke terugblik op de dagen van Shaun Goater en Paul Dickov (zoek ze op kinderen). Haaland diende als doel voor Alvarez om te geven en te gaan, de Argentijn draaide naar de nr.10 positie, snelde er voorbij en kwam net op tijd bij de doorloopbal van zijn aanvalspartner om de bal weg te duwen van Omri Glazer. Het kleine hoekje dat er was, leek snel te sluiten, maar nog voordat hij zijn eerste bal kon raken, nam hij een tweede en rolde hij de bal met rechts in het net voordat de weg naar het doel hem in de steek liet. Een seconde om op te kijken en de kans was verkeken.

Alvarez had nog meer tijd om zijn tweede uit te werken, een heerlijk buigende vrije trap vanuit het linkerkanaal die door Glazer jammerlijk verkeerd werd ingeschat. De UEFA concludeerde dat de vrije trap al in de verre bovenhoek was geschoten voordat de Israëlische doelman hem had geraakt, een beslissing die er op het scherm niet goed uitzag, maar die aanvoelde als een eerlijke uitkomst. De uitmuntendheid van Alvarez verdiende op zijn minst een brace. Glazer had te veel geweldige momenten om overschaduwd te worden door het onvermijdelijke doelpunt dat het verzet van Rode Ster brak.

Met die brace staat de Argentijn nu op vier goals en drie assists in acht wedstrijden dit seizoen. Dat laatste is al een verbetering ten opzichte van zijn eerste jaar bij City, en de rol van Kevin De Bruyne waarin hij terecht is gekomen, is voor Alvarez helemaal geen probleem. Hij is misschien nog niet op het niveau van de Belg, maar Alvarez toont kwaliteiten die je zou associëren met de grootste schepper van zijn generatie – een aangeboren begrip van de ruimte, een snel gevormd begrip van waar Haaland zal zijn dat grenst aan het telepathische, opzichtige output in termen van gecreëerde kansen en verwachte assists.

Voor het grootste deel is hij onder de radar gebleven, maar niet bij Guardiola, die Alvarez na zijn vertoning zaterdag in de overwinning op West Ham bestempelde als “bijna onvervangbaar”. “Elke wedstrijd werkt hij, scoort hij goals, geeft hij assists, hij verdient het (om een van de eerste namen op het wedstrijdformulier te zijn),” voegde zijn manager er vandaag aan toe.

Het seizoen na het seizoen was begonnen met de slepende vraag wie, nu het lichaam van De Bruyne hem in de steek begon te laten, de rol van Haalands partner in crime op zich zou kunnen nemen, de hoofdrolspeler die doelpunten in overvloed kon maken. Amper een jaar na zijn aankomst in Engeland lijkt die vraag al beantwoord. Alvarez is lange tijd de toekomst van City geweest. Het lijkt erop dat hij ook hun heden is.